22 april.
24uur na het vertrek landen we op Victoria Falls airport. Een groot deel van de groep hebben we inmiddels ontmoet. We worden met Afrikaanse muziek verwelkomt. Gezamenlijk gaan we naar de lodges in het midden van het dorp, zo ogenschijnlijk is er weinig veranderd. Nadat we ons hebben geïnstalleerd gaan we even het dorp in. Vorige keer zijn we er niet aan toe gekomen om even bij het Victoria Falls hotel te gaan kijken, een mooie gelegenheid om het nu te doen. Het ziet er allemaal chick uit. We lopen zo naar binnen en steken door naar het terras. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht over de brug waar Lotte vanaf gesprongen is. Er wordt een heerlijke cocktail geserveerd, een goed begin van de vakantie. ’s Avonds eten we bij Mama Afrika, een van de betere restaurants van Vic Falls.

23 april.
Een deel van de ochtend staat in het teken van het peperen van de fietsen. We hebben de beschikking over bijna nieuwe mountain bikes met 29″ wielen. Gerda krijgt haar eigen zadel en verder stellen we alles af. Voor de lunch hebben we nog tijd voor een heerlijke cappuccino. ’s Middags gaan we naar de watervallen. We hebben het idee dat er veel meer water is dan vorige keer. In het begin is er nog weinig nevel maar wat verder op worden we toch wel nat. We lopen ook nog over de brug, wat de grens met Zambia is. we eindigen de dag met een gezamenlijk diner met o.a. krokodillenvlees.

24 april.
Vandaag gaan we echt op pad. Amper het hek uit gaan alle remmen los. Van de afspraak om in het begin in groepen te fietsen komt weinig terecht. De fietsen rijden erg lekker en gemakkelijk. Na een kilometer of 10 doemt de eerste hindernis op, aan weerszijde van de weg staan een stel olifanten. Gelukkig gaan er een stel het bos in. Met de truck als schild passeren we de andere olifanten en kunnen weer verder. Voor we er erg in hebben zijn we 40km verder en eerste rust/drink pauze. Het volgende traject is een 25 kilometer. Nog in de ochtend passeren we de grens met Botswana. Nu nog een km of 10 en dan hebben we de lunch op de campingsite in de buurt van Kasana. O ja, ook een stel giraffen gespot tijdens het fietsen. Het middagprogramma bestaat uit een boottocht over de Chobe rivier. In de wetlands zien we vele tientallen olifanten, een aantal hippo’s, krokodillen, Afrikaanse buffels en natuurlijk veel vogels. Het meest spectaculair was wel het gevecht tussen twee hippo’s. Vanaf de boot beleven we de zonsondergang. Vanavond voor het eerst dus het campingleven en de kookkunsten van Marianne, de partner van Pascal. Nou, het eten smaakte prima. Al vroeg ligt iedereen op bed.

25 april.
Om 6uur gaat de wekker en om 7 uur is het ontbijt met havermout klaar en is de tent al weer afgebroken. Tegen achten zitten we op de fiets. Vandaag geen spannende gebeurtenissen, 80km fietsen, lunchen en met de truck naar de camping net voorbij Nata.

26 april.
Het zelfde ritueel als gisteren. Met een gangetje van 26km per uur naar de lunchplaats. Na de lunch ga ik met nog een stel nog wat extra fietsen in een hoger tempo totdat de truck ons inhaalt. In een uurtje rijden we nog z’n 30km. We kamperen nu twee nachten in de buurt van Maun aan het water. De camping is wel leuk, maar het sanitair laat te wensen over.

27 april.
Vandaag een rustdag. In een landrover gaan we in drie kwartier naar een klein dorpje waar we weer het water op gaan. We maken in kleine bootjes, vroeger uitgeholde boomstammen, een tocht door de Okavango delta. Na een paar uur door het riet en de vele bloeiende lelies komen we weer op het vaste land en maken daarop een wandeling voordat we gaan lunchen. Tijdens de wandeling spotten we een gnoe (Wildebeest) en een zebra. Nu met de stroom mee gaan we weer terug naar het dorpje waar we gestart zijn. Een leuke dag.

28 april.
Vandaag fietsen we iets verder dan de vorige dagen tot aan de lunch, zo ongeveer 90 km. Na de lunch gaan de liefhebbers nog een stukje, iets korter dan gisteren. Bij de camping van vandaag en is een, klein heerlijk verfrissend zwembadje met heel koud water. We zijn in Ghanzi. Voor het eerst deze vakantie valt ons de enorme sterrenhemel op, het Zuiderkruis is goed te zien.

29 april.
Alles is wat vochtig vanochtend en het is wat frisser dan gisteren. Ook nu fietsen we weer z’n 80km. Het is een wat zwaardere tocht, in het eerste stuk een heuveltje en daarna veel wind tegen. Ik ga niet mee met het “extra” stukje omdat ik veel kopwerk heb gedaan en de kopgroep daardoor heb gemist, zij wilden al zo wat weer weg toen wij aankwamen. We steken vandaag bij Buitenpos de grens over naar Namibië. We kamperen op een mooie locatie nabij Cobabis, waar een geweldig lekkere braai voor ons wordt geserveerd.

30 april.
Vandaag voor het eerst geen asfalt. Over een gravelweg met veel los zand, hobbels en kuilen leggen we weer z’n 80km af. Ik vond het al een beetje afzien anderen vonden het geweldig. De natuur is wel mooi al zien we op de fiets weinig tot geen wild. In de bus naar Otjiwarong spotten wel nog wel wild. Rond vier uur komen we aan in het Village Boutique hotel, een prachtig mooi hotel, dat wordt even wat anders dan een tent. Ook vanavond weer een uitstekend buffet, deze keer met vis en gemsbok.

1 mei.
We mogen uitslapen, het ontbijt is vanaf 7.30. Rond 9 uur vertrekken we richting Etosha. Het begin gaat glooiend omlaag en wind in de rug dus de snelheid ligt al snel boven de 30km p/u. Later draait de wind en wordt het vlak met af en toe een heuveltje. Iedereen komt bijna gelijk aan bij de truck voor de eerste en enige stop op 35 km. De tweede etappe is andere koek. De wind is wat toegenomen en nog meer tegen. De laatste paar kilometers zijn voor velen slopend. Na ongeveer 70km bij Outjo gaan we verder met de truck. Bij de ingang van het park krijgen we de eerste schade. De truck gaat onder een poort door en dat past niet. Een fiets is niet meer te gebruiken en een aantal kan worden gerepareerd. Eenmaal in het park zien we al gelijk vele soorten wild onder andere een leeuwin. Ook in het park kunnen we even zwemmen. Na het eten gaan we kijken bij de waterpoel waar we nog een olifant en twee neushoorn(beslist geen vrienden van elkaar) spotten. Binnen de campingsite lopen honingdassen rond. We lagen net in bed toen deze dieren alle vuilcontainers omgooiden opzoek naar eten.

2 mei.
Vroeg op, bij zonsopgang rijden we de camping af voor een wild live tocht. In het begin spotten we niet zoveel. In een afschermd deel hebben we het ontbijt met gebakken eieren na keuze. Een olifant is nieuwsgierig, maar blijft toch maar buiten het hek. Oop de weg terug naar de camping is het toch aardig druk bij alle waterplassen die we tegen komen. Ook bij de waterhole zien we nog olifanten en koedoes. Aan het einde van de middag gaan we nog naar de pan, een droogstaand zout meer. We overzien een enorme vlakte. Op de weg terug weer veel wild en een paar secretaris vogels. Terug bij de camping weer na de waterhole. Er komen net een stuk of 20 olifanten aan om te drinken. Even later ook twee neushoorns. De worden min of meer weg getreiterd door de grootste olifant. Ook na het eten gaan we nog even naar de waterhole. Alweer staat er een kudde olifanten en weer komt er een neushoorn. Na hun vertrek komen er nog een hyena en een vos langs.

3 mei.
Om zeven uur verlaten we de camping en rijden oostwaarts nog 70km door het park. Als toetje zien we nog veel giraffen. We beginnen aan tweedaagse etappe naar Windhoek. We gaan voor de lange afstand, met de eerste stop na een kleine 50km. Eerst wind van opzij, maar voornamelijk tegen. In het tweede deel zit een stevige klim dat wordt beloond met een fraai uitzicht. Het derde deel naar camping “zum Potje” is weer wat vlakker. We komen op een leuke, zeer rustige, plek. Het water voor de douches word met hout heet gestookt. We eten weer eens rond het kampvuur. Als de zon trouwens onder is wordt het aardig fris en gaan de fleeces aan.

4 mei.
De tweede etappe naar Windhoek, 99km trappen. We hebben wind achter en de snelheid ligt meestal boven de 30km, jammer dat het zo druk is. Tegen het eind van de tweede etappe worden we aangehouden door de politie, wat tot een valpartij lijdt. We mogen niet meer naast elkaar rijden. Tegen 4uur zijn we in Windhoek. We eten vanavond bij de pizzeria.

5 mei.
We hebben vandaag een vrije dag. We ontbijten daarom later dan gewoonlijk. We nemen afscheid van de eerste twee medereizigers die vandaag weer naar België vliegen. Gisteren hebben we allemaal nam$ 100 gekregen voor de lunch. We denken naar het nationaal museum te gaan, maar dat is inmiddels verhuisd. Later horen we dat het is verhuisd n aar het grote gebouw 100meter verderop. Daarna bekijken we de kerk(Duits). Hiermee zijn de bijzonderheden van de stad wel genoemd. We lopen de heuvel af naar het winkel en administratieve deel van de stad. De ene winkel is nog mooier dan de andere. In een warenhuis koop ik een nieuwe broek. De maten zijn hier anders dan bij ons, dus dat is passen en meten. Het betalen duurt ook meer dan een half uur, z’n lange rij mensen voor me. In het park eten we een broodje en aan het eind van de middag lopen we nog wat handcraft winkeltjes is. ’s Avonds eten we weer bij de pizzeria.

6 mei.
Om 8uur rijden we allemaal achter de truck aan de stad uit, richting Swakomund waar we over drie dagen arriveren. Het begint al gelijk heuvelachtig te worden. Het is niet druk op de weg en na 30km houdt het asfalt op en wordt het een verharde zand/grind weg. Toch fietst deze weg een stuk beter dan de weg een paar dagen geleden. Na ongeveer 100km bereiken we de overnachtingsplek. Een open plek langs de weg, waar we ons kamp opslaan. ’s Avonds komt een boer langs en vraagt of we het kampvuur zo klein mogelijk willen houden er zijn wel vaker branden geweest nadat een vuurtje uit leek te zijn. Iedereen ligt vroeg op bed.

7 mei.
Voor 8uur zit iedereen weer op de fiets. Net als gisteren gaat het weer berg op, berg af. Aan het einde van de fietsdag zijn we z’n 600meter gedaald. Het landschap is vandaag langzaam aan veranderd in een woestijn met nog wat dood gras een paar struikjes.
Ook nu kamperen we weer in het wild

8 mei.
We gaan van 1100meter naar zeeniveau, de wind hebben we achter en de weg is redelijk vlak. In goed een uur zijn we na 35km al bij de eerste drankpauze. De tweede etappe van 30km verloopt wat moeilijker omdat de wind wat draait. De derde etappe wordt daardoor ingekort tot 25km. Ondertussen groeit er niets meer in de woestijn. Nu pal tegen de wind in bereiken we weer asfalt. Ook is de weg nu een vals plat. De laatste kilometers rijden we maar weer in een groep, zodat niet iedereen pal tegen de wind in hoeft te werken. Net voor de stad komen we bij een klein meertje waar een kleine kolonie flamingo’s zitten. Na eindelijk weer een (hete) douche lopen we nog even over het strand en door de ‘stad’ voordat we op het eind van de pier uit eten gaan. Vandaag nemen we weer afscheid van een medereiziger, de gemiddelde leeftijd wordt direct een stuk hoger. We eindigen de avond daarom in de discotheek.

9 mei.
We mogen weer uitslapen. In de ontbijtzaal ligt het wasgoed al weer klaar. Niemand heeft haast, het is ook fris en mistig. We gaan eerst naar het zeeaquarium. In twee grote baden zwemmen vissen die hier voor de kust leven. In het grote bassin is een tunnel waardoor je ’tussen’ de vissen loopt. Omdat alles hier Duits georiënteerd is, en alles om 13.00u dus dicht gaat, gaan we eerst maar de winkelstraten door. Inmiddels is er een waterig zonnetje en blijft het fris in de schaduw. ’s Middags lopen we maar langs het strand. Het meegekregen lunchgeld gaat op aan koffie en patat. We dineren deze keer bij een Thais restaurant, waar we weer afscheid nemen van een medereiziger.

10 mei.
Het is weer mistig vanochtend. Met de truck rijden we eerst naar Walvisbaai en dan nog 10km landinwaarts. Langs de kust zijn diverse urbans gebouwd terwijl er alleen maar woestijn is en er geen tekenen van industrie lijken te zijn. De fietsen gaan van het dak, de zon schijnt en de weg is weer van gravel. Helaas valt Bob, onze roeier en kan niet verder. Door de woenstijn gaat het weer op en neer. We leggen z’n 130km af en kamperen weer in het wild.

11 mei
In vier etappes gaat het naar Solitair, waar ons een heerlijke lunch staat te wachten. Het is zwaar vandaag, bij iedere etappe stappen mensen af. Met z’n drieën (Jacoliene, Maikel en ik) voltooien we de 90km. Zoals eerder, er staat een voortreffelijke lunch klaar, een salade met koedoevlees. Met de truck rijden we naar de campingplaats aan het begin van de Sossusvlei. We hebben nog even tijd om te zwemmen.

12 mei.
De wekker gaat al voor vijven af. We moeten vroeg met de truck op pad om voor zonsopgang op de duinen van de Sossusvlei te staan. Het is nog een hele klim. We hebben een prachtig zicht op de kleurenpracht van de zon op de duinen. Nadat de zon op is, is het rennend het duin af. Inmiddels staat het ontbijt klaar en worden de eieren op verzoek gebakken. We gaan verder voor de tweede activiteit. Iets verder het dal in ligt een opgedroogde rivierbedding/meer. Dit steekt fel af met z’n witte kleur tegen het oranje/rood van de duinen. Voordat we met de truck verder gaan eten we eerst de overgebleven apfelstrudel op. We rijden z’n drie uur naar de lunch, waarna de liefhebbers nog een 25km kunnen fietsen. De meesten nemen echter een vrije dag. We kamperen ergens langs de weg.

13 mei.
De wekker gaat weer op 6uur. Eerst een stuk met de truck en daarna 85km naar Aus.
De weg is weer gravel met veel los zand en ribbels. In Aus drinken we een slappe cappuccino met een stuk cheesecake, bijna een maaltijd op zich, maar wel lekker. Nu nog een paar km naar de mooie camping, waar we al vroeg aankomen. Helaas geen zwembad.

14 mei.
We hebben vandaag 120km te gaan. Na een kort klimmetje de camping af, begint een lange afdaling. Sommigen gaan sneller dan 65km. Na een paar km krijg ik problemen met mijn achterwiel, het slingert alle kanten op. Gelukkig moet de truck nog langskomen, zodat ik 35 km in de bus zit. Op de eerste rustplaats neem ik een andere fiets. Omdat we van 1100m dalen naar zeeniveau en wind achter hebben zijn we al rond lunchtijd in Luderitz bij het guesthouse. Omdat het vandaag hemelvaartsdag is, is alles gesloten. Als we wat later door het stadje lopen is alles dan ook verlaten en stil. We eten vandaag Fish and chips in een veredelde snackbar, waar het personeel leuker en gezelliger was dan de kwaliteit van het eten.

15 mei.
We mogen uitslapen omdat er eerst nog boodschappen gedaan moeten worden. Met de truck rijden we eerst naar de campingplaats van gisteren waar we koffie kunnen drinken en de was weer ophalen. We fietsen vandaag twee etappes van 40km. Vervolgens nog een stuk met de truck naar de laatste bushcamp in een rivierbedding. Het asfalt hebben we inmiddels weer verlaten.

16 mei.
6uur staan we weer op. Het is ongeveer 100km fietsen naar de Hobas campingsite, in 4 etappes van 25km. We fietsen over en langs allemaal tafelbergen.
De eerste etappe is alleen maar hobbelen over los zand en wasborden. Het tweede is weer aardig glad en het derde stuk kent een paar heuvels. Op het laatste stuk zien nog giraffen en gemsbokken. We eindigen met een afdaling op een mooie rustige camping waar ook apen rond lopen, alles opbergen dus. Met zonsondergang zijn we bij het Fish River Canyon viewpoint waar we onder het genot van een wijntje naar de zonsondergang kijken. Hier hadden we best wat eerder mogen zijn.

17 mei.
De laatste fietsdag in Namibië. het gaat gelijk 3km heuvelopwaarts. Daarna is het een en al zandbak en wasbord. Na 20km houd ik het voor gezien bij de eerste rustpauze. Gerda fietst nog 60km verder. Met de truck rijden we verder richting oranje rivier waar we koffie drinken bij Wimpie (en Wi-Fi).Vervolgens is het nog een paar km naar de Bundi Orange river Lodge. Nu er weer een stromende rivier is, zie je gelijk weer groen, in dit geval wijnplantages. Een leuke plek aan de rivier, waarin we ook nog even gaan zwemmen.

18mei.
Vanochtend gaan met de kano’s de Oranjerivier op. We worden in een open truck naar de grensovergang gebracht. Van af hier pedellen we terug naar de camping. Spannend is het niet ondanks de drie kleine stroomversnellingen. ’s Middags hoeven we niets te doen. Intussen worden alle fietsen en de truck schoongemaakt

19 mei.
Het wordt een verrassende dag vandaag. Geheel volgens plan gaan we al vroeg de grens over. Hierna een vals plat dat ons van 200 naar 900 meter brengt. Bij de eerste rustpauze is de truck er nog niet. Als iedereen bij elkaar is besluiten we nog wat verder te fietsen, ook omdat we geen bereik op de telefoons hebben. Na z’n 40km hebben we wel bereik. Munno meldt dat de truck een final break heeft en Pascal onder weg is naar ons. Even wachten dan maar. Pascal legt uit dat de olie overal uit de motor spatte. Ondertussen is er vervangend vervoer geregeld. Omdat we nu dus ook geen eten en drinken hebben rijden we door het eerst komende dorp, 35km verder. Bij het benzinestation en tevens dorpswinkel lunchen we. Omdat het vervangende vervoer er voorlopig nog niet is rijden we maar door naar Springbok, heuvel op en heuvel af en soms wat tegenwind. Uiteindelijk fietsen we 135km. Net voor Springbok worden we door de busjes ingehaald.
De receptie van de lodge is tevens restaurant, boekwinkel en redelijk gedateerd, net als de eigenaar. In het straatje naast de lodge liggen echter de oude gebouwtjes met de kamers. De beveiliging van ons gebouwtje doet niet onder voor fort knox. Een zwaar hek, vervolgens een traliehek voor de voordeur en de voordeur zelf. Plotseling gaat het licht uit. Het blijkt dat in Zuid Afrika overal het licht 2uur uitgaat omdat er stroom tekort is. We hebben een heerlijk diner in een nabij gelegen steakhouse.

20 mei.
Tijdens het ontbijt arriveert een tweede busje van Bundi, omdat in de loop van de middag ook de fietsen mee moeten. Omdat het weer, zolas gewoonlijk voor ons, meezit fietsen we 70km, weer heuvel op, heuvel af richting Van Rhynsdorp waar we de tenten weer opzetten. Het wordt een mooie fietsdag met mooie uitzichten.

21 mei.
Vroeg in de ochtend is er een vervangende truck gekomen (alleen passen daar de fietsen niet op).
Het wordt misschien eentonig maar weer goed fietsweer al is het wat fris in het begin (de meesten zeggen koud). Het landschap is afwisselend, in het begin wat kaal maar later wordt het groener omdat we langs een rivier fietsen. Op 40km, tijdens de rust hebben we een mooi uitzicht. Na 70km gaan de fietsen op het dak en rijden we verder tot voorbij Kaapstad. We komen op de laatste camping van de fietsvakantie in Kommetjie.
Na het opzetten van de tent gaan we met een aantal, gewapend met bekers en witte wijn, naar het strand voor de zonsondergang. We hebben een mooi zicht over de baai, de Tafelberg en de Lionshead. Marianne kookt voor de laatste keer, het is echter niet bepaald een feestmaal en iedereen blijft ook nog eens in de keuken staan eten i.p.v. rond het kampvuur.

22 mei.
We mogen een half uurtje langer blijven liggen. Toch is iedereen rond dezelfde tijd als anders klaar. Langs de kust over een mooie, glooiende weg met mooie zichten rijden we 30km naar de ingang van het nationale park Kaap de goede Hoop. Hier vandaan is het nog veel stijgen en dalen naar het lichthouse waar we heerlijke cappuccino drinken en genieten van het mooie weer en de uitzichten. Omdat we vroeg zijn is het nog niet zo druk. We dalen (en ook een beetje stijgen) af naar het zuidelijkste puntje van kaap de goede hoop voor de foto’s. Rest ons nu nog een 25km naar Simons Town, ook weer langs de kust. Voor een restaurant stoppen we voor de laatste maal, de pinguïns waarvoor werd gewaarschuwd waren er niet. De eigen materialen halen we gelijk van de fiets af, want de fietsen zien we niet meer. Het fietsen zit erop. Van Victoria Falls naar Kaap de goede Hoop hebben we z’n 2000km per fiets afgelegd. In de truck zo ongeveer een 4500km. We genieten nog van een heerlijke pasta met vis voordat we weer in de truck stappen. In een goed uur rijden we naar Cape-Town, het parkeren koste wat tijd, welkom terug in de bewoonde wereld. ’s Avonds hebben we het afscheidsdiner bij een thais restaurant, waar het wat rommelig aan toe, het smaakt echter heerlijk. We nemen nu ook afscheid van Muno, onze chauffeur, braai kok en entertainer. Met een paar man drinken we tot na middernacht nog wat op het terras tegenover het hotel. Het is druk en er is veel herrie op straat.

23 mei.
Het is bewolkt en er valt af en toe een spatje regen. We ontbijten in het Eurohaus, in een straat achter het hotel en nemen afscheid Carola en Maikel die naar een ander hotel verhuizen. Jacqueline zien we niet meer. Vandaag gaan we op stop met de hop on hop off bus. Een citytour door een rond Kaapstad. De eerste bus die komt is van de blauwe route en voert ons de stad uit. Onderweg horen we (in het Nederlands) een en ander over de stad en wat we onderweg zoal tegenkomen. Onderweg stappen we over op de paarse (wijn) route. We stappen uit bij Groot Constantia, een van de meest bekende wijngaarden. Na wat rond gewandeld te hebben over de wijngaard en zijn gebouwen genieten we van een heerlijke pinotage en een kaasplank. De bus brengt ons weer verder. We nemen nog een kijkje in de vissershaven. Langs de westkust gaat het verder naar Waterfront om vervolgens weer op het punt waar we zijn ingestapt uit te stappen. Een leuke dag. We dineren vanavond op het terras van het Cubaanse restaurant beneden ons hotel.

24 mei.
Bij het ontbijt nemen we afscheid van Sacha, Marianne en Pascal. Omdat het al aardig helder weer is geworden besluiten we naar de Tafelberg te gaan. Een stevige wandeling bergopwaarts naar de kabelbaan. Boven op de berg hebben we fraai uitzicht alle kanten op. Na de koffie lopen we eerst een anderhalf uur over de Tafelberg om vervolgens over een steil pad af te dalen naar het dalstation, 1000meter lager. In de stad is weinig meer te beleven. Het is zondag, winkels dicht en ook veel cafés en restaurants zijn niet open. We eten een heerlijke pizza uit de houtoven.

25 mei.
Vroeg op met wat spierpijn in de benen. Om 9uur gaat de boot naar Robbeneiland. Het waait bijna niet maar er staat toch een aardige deining. Op het eiland maken we eerst een rondrit langs de meest interessantste items voordat we uitstappen voor de ingang van de gevangenis. Hier volgt een rondleiding onder begeleiding van een ex-gedetineerden. We eindigen bij de cel waar Nelson Mandela heeft gezeten. Rond 13.00uur zijn we weer teug op het Waterfront waar we eerst maar eens gaan lunchen. ’s Middags winkeltjes kijken en met twee nieuwe reistassen keren we terug in het hotel. We eten vanavond tapes bij Forks.

26 mei.
De wandeling die we gisteren hadden gepland gaat niet meer door. Omdat het wat begint te regenen, gaan we maar weer met de hop on hop off. We doen een township onder begeleiding van een inwoonster. Ze laat zien hoe ze leven, zinken tochtige en lekkende huisjes, gezamenlijke watervoorziening en een gezamenlijk toilet. Wel een schooltje en winkeltjes. De gemeente draagt bij in de voorzieningen. Bij deze township ligt de T-bag factory. Hier worden gebruikte theezakjes omgetoverd tot fraaie tassen, dienbladen, schilderijen etc. Hoe bedenk je het. De medewerkers komen uit de townships Na de blauwe, doen we nog de gele route. Deze gaat meer door de binnenstad. Bij het fort stappen we uit. Omdat het bijna vier uur is, mogen we er niet meer in. Omdat het onze laatste avond in Cape-Town is, gaan we uit eten bij Mama Afrika. Heel veel verschillende soorten (wild) vlees. Eigenlijk te veel.

27 mei.
Rustig opstaan (we hebben nog steeds een beetje spierpijn) en rustig ontbijten. Tijdens het ontbijt nemen we afscheid van Fred en Renate. Vanochtend bezoeken we het fort, ooit gebouwd door Van Riebeek, gouverneur van de VOC. Tegenwoordig ligt het in de stad, maar vroeger lag het echt aan de zee en bood het bescherming voor de VOC. We zien de sleuteloverdracht een dagelijks terug kerend ritueel. Weer terug in het hotel is het even wachten op de taxi die ons naar het vliegveld brengt. Door een ongeval staat het verkeer vast en besluit de chauffeur terug te rijden en via een andere weg naar het vliegveld te gaan. Hoewel we bijna een uur langer onder weg zijn, hebben we voldoende tijd. Met een rustige vlucht zijn we volgens het vluchtschema op tijd in Amsterdam. Alleen onze bagage staat nog in Londen. Deze wordt keurig een dag later thuis bezorgd.