Vrijdag, 10 juni.
Na alle voorbereidingen begint vandaag onze tocht van 11 weken.

Tegen halftien vertrekken we nadat uit een van de fietstassen de juiste handschoen was gevist. Tot voorbij Utrecht is het bekend terrein en ook niet het mooiste deel om te rijden. De eerste stop is in de buurt van Loenen bij een kersen boomgaard waar we Franse kersen proeven. Tussen de A2 en Mijdrecht is eigenlijk het mooiste deel om te fietsen. Hierna worden het toch eigenlijk veel recht aan, recht toe wegen met aardig wat wind van voren. Camping de Ruigenhoek in Lisse blijkt een mooie natuurcamping te zijn waar we een paar jaar geleden ook al eens gestaan hebben. We eten vanavond bij het strand, want op het strand is geen ruimte voor eettenten. Het is eigenlijk best wel druk op deze natuurcamping. Vandaag 82,5km.

Zaterdag 11 juni.
In de regen breken we onze tent op. Via de LF1 gaan we naar het noorden. Eigenlijk miezert het teveel om zonder regenkleding en te weinig om met regenkleding te fietsen. We merken goed dat we door de duinen rijden, het gaat op en neer, de versnellingen worden getest. Zaterdag betekent ook veel wielrenners op de weg. Bij een bezoekerscentrum stellen we de koffie nog even uit tot Parnassia. Maar we hebben de kaart niet goed lezen en we komen we niet bij Parnassia. We zien de zee zo wie zo niet. Bij IJmuiden steken we het Noordzeekanaal over en in Egmond, op het strand drinken we de ons eerder beloofde koffie. Het is inmiddels al even droog en het wordt steeds mooier weer. Net buiten Callantsoog vinden we de camping; vol, maar voor fietsers is er wel een plekje. Vanavond diner met zeezicht en zon. Door het gekronkel door de duinen toch bijna 100km.

Zondag 12 juni.
Met mooi weer staan we op. Zoals de eerdere dagen klimmen we rond half tien op de fiets. Het pontje dat ons over het kanaal moet zetten vaart niet op zondag, dat wordt dus omfietsen. Jammer nu gaat het een paar km langs een drukke weg. Wat verder wijken we weer van de route af om onder, langs de dijk te fietsen. In Den Oever is het tijd voor koffie, een kroeg met terras boven de weg met uitzicht over de haven. Als we de koffie op hebben en we richting de Afsluitdijk gaan, moet de regenjas weer aan. Voor het eerst dat we de dijk over fietsen, eigenlijk een saai stuk met wind opzij en regen. Net na de dijk wordt het weer droog en gebruiken we onze lunch. Omdat de weersvoorspellingen voor maandag slecht zijn en het nog niet zo laat is fietsen we door naar Harlingen en kunnen nog met de boot van half vijf mee. Dan nog even het eiland over en we staan weer op de camping in Hoorn. Door de ommetjes en de etappe van morgen weer ruimschoots 90km.

Maandag 13 juni.
In de loop van de nacht is het gaan regenen en dat gaat door tot het middaguur. In de regen dus even boodschappen doen voor een vers ontbijt in de tent. In de middag naar Westerkeyn om kaartjes voor diverse voorstellingen te kopen, maar dat valt tegen. Voor de maandag is er niets meer, voor de volgende avonden hebben we wel iets. Morgen maar verder kijken. De zon brandt tussen de bewolking door stevig op de rug. Het is gezellig druk op het terrein. Eigenlijk wat te laat fietsen we naar het strand om twee exposities te bekijken, want eentje stopt als we eraan komen. In Midsland is het rustig en ook nog geen “oerol” sfeer, wel enig straat theater. Langs het wad gaan we terug naar de camping. Omdat het eb is, zien we veel vogels. Opvallend veel tureluurs en steenlopers. Verder lepelaars en grutto’s als bijzondere vogels.

Dinsdag 14 juni.
De fiets van Gerda weggebracht voor de trapas waar speling in zit. Het onderdeel wat vervangen moet worden, moet besteld worden en we krijgen zomaar een leenfiets mee. 22.30 uur voorstelling over maanlanding. Een leuke voorstelling in de duinen.

Woensdag 15 juni.
Op het wad naar de expedities van NM, waar Gerda een drie teenstrandloper maakt van schelpen en we bezoeken een onderzoeksschip. Inmiddels is het vloed en worden we met een bootje teruggebracht. We komen Luuk, Marijke en Thijs met zijn vrouw tegen. Eerder ontmoette ik Gerard v Keeken al. ’s Avonds naar de opera over een afgezonderde primitieve leefgemeenschap met een mooie contrabas-klarinet. Een bijzondere voorstelling op een prachtige plek.

Donderdag 16 juni.
Eerst een paar expedities en in de middag een excursie door de polder olv de Vogelbescherming. Bij de voorstelling van “het leven van Hester” komen we Carola en Michael tegen. Na afloop nog even samen borrelen bij Hessel. Trouwens, mooi weer vandaag.

Vrijdag 17 juni.
We doen de laatste expedities en de indivuele wandeling “drijvende duinen” van ongeveer een uur. De fiets is ook weer klaar. We eten op het festival terrein. In de pluktuin kijken we naar de voorstelling Karina Kroft van Artez Muziektheater.

Zaterdag 18 juni.
We breken de tent af in de regen. Bij de fietsenmaker laten we de versnelling controleren, want dat gaat niet soepel. Na veel gepruts is het de fietsenmaker gelukt de versnellingen goed af te stellen. Ondertussen heeft Gerda een kopje koffie gekregen. Een goede service van deze fietsenzaak.
De fietsreis gaat nu echt beginnen. Dicht onder het wad gaat het langs de graanvelden. In Tzumarum gaat het langs een leuk oud stationnetje en Minnertsga een mooie toren. Een eind buiten Sint Jacobiparochie zetten we de tent op bij een kleine groene camping. Gerda wil nog even naar het wad en dan zien we dat we bij het restaurant De Zwarte Haan zijn. Omdat het onze 35ste trouwdag is besluiten we vanavond luxe te gaan dineren bij De Zwarte Haan.

Zondag 19 juni.
Uitslapen tot 9.00uur. Op weg naar de dijk spotten we waarschijnlijk een geelgors en een wezel. Voor de wind gaat het onder de dijk naar het oosten. We maken vele stops, oa kwelderexpositie, Wierum, Moddergat en een koffiestop op de dijk met uitzicht over het wad. We kamperen in Vierhuizen waar we wel vaker gestaan hebben. Na een douche en wat kleding uitspoelen is er tijd om wat te lezen. In Zoutkamp gaan we uit eten.

Maandag 20 juni.
Over vandaag kunnen we kort zijn, veel regen en aardig wat wind, van tijd tot tijd tegen. In regenbroek drinken we koffie met appelgebak in Pieterburen. De lunch gebruiken we in een bushokje. De boodschappen worden in Delfzijl gedaan. De natuurcamping in Borgsweer hebben we voor ons alleen. Naast de camping worden er ook workshops beeldhouwen gegeven. Luxer dan dit sanitair hebben we nog nooit gehad. Vanwege de aanhoudende regen zit een avondwandeling naar het wad er niet in. De eerste avond dat we bij de tent koken, al is het maar soep en een salade.

Dinsdag 21 juni.
Wat een verschil met gisteren. Nu een zonnetje tussen de bewolking door en nauwelijks wind. Termunten heeft een leuk haventje met een mooie brug. Bij een meertje kijken we nog even bij een hut, maar de zon staat verkeerd zodat we de vogels slecht zien. Bij de muur met gaten, gaat het beter. Op het strandje liggen wel 100 zeehonden.
De afstand is vandaag niet zo goed ingeschat, Bourtange is verder dan verwacht. Na een pannenkoek gaan weer verder, nu volgen we Hanzeroute tot in Lubeck. Het is even wennen in Duitsland. De fietspaden zijn wat slechter, op de weg gaan tegemoet komende auto’s de berm in om ons de ruimte te geven. Zowel met het boekje, als met de gpstrack dreigen we een paar keer verkeerd te rijden. Een afgesloten weg zorgt ervoor dat we op een andere camping komen dan we wilden, maar wel op de camping die we vooraf gepland hadden. Ook boodschappen doen, moet je plannen. Niet ieder dorp heeft winkels. De camping buiten Borger is een en al armoe, geen plek voor de afwas bv. Caravans die op instorten staan etc. Langs het wad trouwens een stuk of 6 nesten met torenvalken gespot.

Woensdag 22 juni.
Een heerlijke fietsdag van 90km. Zon, wolken en soms een beetje wind. Vandaag door een glooiend landschap. In het begin veel landbouw, maar al snel veranderd dit. Afwisselend landbouw en grote (oude) bossen, vele met vennetjes. Op een aardige plek in het bos eten we ons broodje. In deze omgeving moeten ook veel hunebedden en grafheuvels zijn. In Großenkneten doen we bij de Lidl inkopen. Even buiten de stad de laatste stop met uitzicht op 54 grafheuvels in een glooiend terrein. In de laatste paar kilometers moet er wat meer gestegen worden dan tot nu toe. Een mooie fietsdag eindigt op een mooie camping. O ja, de gps wijkt soms af met het boekje.

Donderdag 23 juni.
Het is al benauwd bij het opstaan en dat wordt alleen nog maar erger. Vlak bij ons overnachtte een studente uit Delft in een hangmat. Ze is op weg naar Tromso in noord Noorwegen. Het blijkt een vriendin van de zoon van Berend en Berta te zijn. We zijn maar moeilijk vooruit te branden vandaag. Ook nu weer een paar zandpaden, zelfs een heuvel op. De eerste stop is dan ook al na 15km. Bij een picknikplaats drinken we koffie en kletsen wat met twee bejaarde fietsers. Aan de Weser lunchen we aan een strandje. In Bremen is het even opletten voor de juiste route. We staan nu 2 nachten op de stadscamping, duur maar wel luxe sanitair etc. Naast de camping is een meer waar we gelijk naar toe gaan. Blijkt de camping aan een naturisten deel van het strandje te staan. Toch maar lekker (met zwemkleding) gezwommen. ’s Avonds bij het restaurant gegeten.

Vrijdag 24 juni.
Weinig geslapen. Een groot deel van de nacht heeft het stevig geonweerd. Vanochtend regen. Tegen half elf klaart het op een gaan we Bremen verkennen. We parkeren de fiets toevallig voor een grote outdoor zaak. We kopen hier een nieuwe gasbrander, de oude wil het niet meer goed doen. De oude stad is niet zo groot, maar wel leuk om te bekijken, zoals de dom en de wijk Schnoor, waar we ook eten. Ook tijdens het eten weer onweer en een wolkbreuk. Op de fiets terug wordt het pad geblokkeerd door omgevallen bomen en afgebroken takken. Later hoorden we dat er ook tunnels en wegen ondergelopen zijn.

Zaterdag 25 juni.
We stonden met droog weer op, maar tijdens het ontbijt begon het te regenen. Al snel kwam het met bakken uit de hemel. We vertrokken dus later dan de planning. Al snel fietsen we langs de Wuppe, een klein riviertje dat al erg hoog stond, op sommige plaatsen waren de “uiterwaarden” tot aan de weg ondergelopen. Bij de eerste de beste gelegenheid doen we de boodschappen. Inmiddels begint het weer te regenen en bij een boerenschuur gaan we maar schuilen en een broodje eten. Als het regenen minder wordt gaan we verder. Bij de Eitzmühlen (oude watermolen uit 1300) drinken we koffie. Tegen 17.00 zijn we op de plaats van bestemming, de camping bij Plänjehausen, slechts 54 km verder dan het vertrekpunt.

Zondag 26 juni.
Het wordt weer een mooie fietsdag. Volgens de locale “Piet Paulusma” kunnen we beter naar huis gaan. De tent gaat droog de tas in en we zijn vroeger dan anders al op pad. Dit komt zeker door de nieuwe kookpit. Al na een paar honderd meter het eerste natuur geweld: de weg wordt, door de vele regenval, overspoeld door 10cm water. Links en rechts van de weg staan de weilanden onder water en de rivier, met molen (fabriek) kolkt. We rijden door 7km bos over mooi asfalt, dat schiet lekker op. Na amper anderhalf uur fietsen en bijna 30 km verder tijd voor onze koffie, gepaard met een fraai uitzicht. In Stade parkeren we de fietsen en gaan we lopend de Hanzestad bekijken. Een gezellig klein oud centrum met fraaie gebouwen en een houten kraan als meest opvallende. Na dit bezoek een heel ander landschap. Via de rivier de Schwinge komen we aan de Elbe. Het is hier de Betuwe van Duitsland, overal fruitbomen. We volgen de Elbe z’n 8km en gaan dan over dijkjes van de Lüwe, zeg maar de Linge, maar dan vol met rijpe kersen zo voor het grijpen. Na 60 km hebben we de camping bereikt, de tent staat tussen de kersen (maar dan het zure soort). We eten weer eens buiten de deur. We zijn de enige gasten, of dat nu komt omdat Duitsland aan het voetballen is, we weten het niet. Het is nog lekker buiten bij de tent zitten.

Maandag 27 juni.
Al om 9.15 zitten we op de fiets. Vandaag is Lüneburg de eindbestemming. Na een twee uur fietsen zijn we in de Hanzestad Buxtehude waar we even rondkijken. We vervolgen onze tocht, het is heuvelachtiger dan voorgaande dagen, we zijn inmiddels op de Lüneburger heide. Heide staat er volgens mij niet. We begrijpen het kaartje niet en ook de GPS is de weg kwijt. Dan maar een luxe broodje met koffie. Eenmaal weer op het juiste pad, gaat het als een speer. Toch is het alweer 18.00uur als we op de camping Rote Schleuse aan komen. Gerda neemt nog even een verfrissend bad in het meertje op de camping. Dan eten we eerst de gekochte sla bij de tent en gaan een pizza eten bij het restaurant op de camping.

Dinsdag 28 juni.
Vanochtend slapen we uit en doen rustig aan. Voor vandaag staat Lüneburg op het programma, de voorlaatste Hanzestad van onze Hanzestadroute. Vanuit de camping gaat een bospad langs een riviertje en brengt ons midden in de stad.Ook nu weer mooie oude gebouwen, een houten kraan en een paar antieke bootjes en zoals alle andere steden goed gerestaureerd. Bij een fietsenzaak kopen we nog een nieuwe draagklem voor Fred zijn fietsfototas. In de loop van de middag hebben we het wel gezien en gaan terug naar de camping.

Woensdag 29 juni.
Bij het opstaan regende het behoorlijk, maar we hebben buiten zitten ontbijten met soms een vaal zonnetje. Vandaag veel zand, grind, modder en keien. Bovendien aardig heuvelachtig, bijna alle tandwielen komen aan bod. Het eerste interessante punt is al na 20km, de scheepslift. Een enorm bouwwerk zorgt er voor dat schepen 38 meter omhoog of omlaag gebracht worden in een enorme bak water. We hebben een tanker zien zakken en plezier boten zien stijgen. Weer een stuk verder, nadat we de Elbe zijn over gestoken komen we bij de oudste sluis van Europa. Met de wind achter (soms schuin achter) fietsen we langs een kanaal. Het laatste stuk gaat weer door de bossen met veel hoogteverschillen. We eindigen op een camping aan het meer bij Buchholz. Vanuit ons tentje hebben we een mooi uitzicht over het meer.

Donderdag 30 juni.
Weerzien met Lübeck (1985?). Een vrije fietsdag. Na een rustig opstaan gaan we om 11.00 met de bus naar de stad. We kunnen ons eigenlijk niets herinneren van ons eerdere bezoek. We bekijken St Marien (waar tijdens de dienst op het kleine orgel werd gespeeld, maar waar Bach op het grote orgel heeft gespeeld), de St. jacobi (met het bewerkte orgel) en de dom. Het meest in het oog springende vond ik echter de Jacobikirche met het Heilige Geist hospital(allemaal kleine kamertjes in een grote zaal. We drinken tussendoor koffie bij Niederegger. In deze zaak worden 10 tallen soorten taart gemaakt en zijn ze gespecialiseerd in marsepein. In de enorme winkel worden een scala aan zoet producten verkocht.

Vrijdag 1 juli.
Vandaag nemen we voorlopig afscheid van de Hanze route en beginnen aan de Oostseeroute (deel2). Waar kan je dat beter doen dan op het terras van Niederegger in Lübeck. Het laatste stuk naar de stad gaat weer over zandpaden en veel langs water en is mooier dan gisteren met de bus. De nieuwe route is bewegwijzerd, wat het fietsen wel makkelijker maakt. Al snel laten we het industriële deel van de stad achter ons en gaan op weg naar Travemunde waar we boodschappen doen. Met de veerpont steken we de Trave over. Hier ligt éen van de vier viermasters die nog bestaan. Een enorm groot zeilschip. Op het strand eten we ons broodje, waarna het begint te miezeren. Eenmaal weer op weg gaat de regenjas aan. We rijden nu langs het strand en wie denkt dat dat lekker vlak gaat heeft het goed mis. Er volgen een paar korte maar pittige klimmetjes. We overnachten bij een grote drukke camping, in Boltenhage, even iets anders dan we gewend zijn. Op de stranden zijn geen eettenten e.d., maar bij de strandopgangen staat vaak een snackkar of imbiss en is er een toilet gebouw. Voor het strand moet je vaak betalen. Het kamperen is incl. gratis een keer naar het strand, maar helaas regent het s’ avonds en ’s ochtends.

Zaterdag 2 juli.
Met regen staan we op, met regenpakken we in en met regen vertrekken we. Echter, een half uur later is het droog. De eerste stop is Wismar, een Hanzestad. Leuk om een poosje door heen te wandelen, al is het soms wat fris. Bijzonder zijn de St Marienkerk, die grotendeels is verwoest en niet herbouwd en de St Georgen Kirche die pas enige jaren terug is herbouwd en nu gebruikt wordt voor voorstellingen. Ook de H. Geist kerk met hospitaal is mooi. Het einddoel is vandaag de badplaats Timmersdorf-strand op het eiland Poel. Het is erg druk hier. Eenmaal op de camping komt de regen, met onweer, en met bakken uit de hemel en moeten we een half uur wachten voordat we de tent op kunnen zetten. Om 19.00 uur willen we gaan eten, alle drukte is weg en op éen na alle eethuisjes dicht.

Zondag 3 juli.
Met een stralende zon staan we op. De tent gaat weer eens droog in de tas. Het waait wel sinds gisteren aardig. Eerst voltooien we ons rondje over het eiland. Dan gaat het weer heuveltje op, heuveltje af. De bewolking neemt weer toe. Aan de haven van Rerik de koffie met taart stop. Langs de kust gaan we weer verder, bij een supermarkt, die wel open is even de boodschappen en dan op zoek naar een mooi plekje voor de boterham. Deze vinden we op de boulevard van Oostseebad Kühlungsborn. We zitten net als de lucht zwart dichttrekt. We zoeken en vinden een schuilplaats onder een brede luifel, die we later met meerdere delen. We zijn net op tijd. Een uurtje later beginnen we aan het laatste stukje. Over een druk nat zandpad met kuilen. Dan langs het stationnetje van Heiligendan naar Börgerende. Een grote luxe camping met sanitair waar menig hotel jaloers op zou zijn. Na het opzetten van de tent nog even naar het strand, maar dat is wel fris. We eten in ons tentje met het geluid van een onweersbui.

Maandag 4 juli.
Met mooi weer trappen we naar Rostock waar we de stad een beetje bekijken en lunchen. Over mooie paden gaat het verder naar Graal-Münitz, een badplaats en dat zullen we weten. We vonden het al druk worden met fietsers. We moeten op een mega grote camping een plekje zoeken, de tenten staan bijna met elkaars haringen vast. Bij een strandopgang vinden we nog een paar meter, dichter bij elkaar hebben we nog niet gestaan. We drinken een wijntje op het strand en ook na de pasta en salade blijven we tot laat op het strand.

Dinsdag 5 juli.
Met mooi weer staan we op en Gerda neemt eerst een duik in de zee. Weer veel toeristen op ons pad vandaag. Eerst gaat het langs de kust met mooie vergezichten, later gaat landinwaarts en komen we langs een groot meer. In het riet zien en horen we aardig wat vogels. De tussenstop vandaag is in Born, waar Frans Kafka ooit verbleef.
Het gaat door een leuk dorpje, alleen jammer dat er in het haventje z’n slechte koffie wordt geschonken. Door een wisselend landschap komen we bij de camping. Een **** camping met zelfs een hondendouche, wat duurder dan anders, maar wel rustig en niet zo veel plaats voor tenten. Na het opzetten van de tent even wat spullen uitspoelen. Als de was hangt trekt de lucht dicht en begint het te onweren. Ons extra fietstochtje naar het eind van het eiland stellen we nog even uit.
Uiteindelijk gaan we toch op pad, langs de kust over de dijk. Na 7km kunnen we nog net een schuilhut bereiken als er weer een stevige bui valt. Een uurtje later weer een zonnetje als we over de pier lopen. In de loop van de avond gaat het steeds harder waaien tot stormen aan toe. Van slapen komt weinig terecht.

Woensdag 6 juli.
Net voordat we willen opbreken, begint het te regenen. Regenpakken aan. Het stormt nog steeds. Over goede fietswegen slingeren we ons naar Bath en verder naar Stralsund, voorlopig de laatste Hanzestad. Een deel van de route gaat langs grote meren, met soms wind mee, soms schuin en een enkele keer tegen. Op een dijkje is het lastig fietsen met al die bagage en wind. Bij een kasteel in Hohendorf, dat voor ons opengaat, drinken we koffie met rabarbertaart. We parkeren de fietsen bij de haven in de stad. Net als de anderen steden lopen we wat door de stad. In de haven ligt een mooi zeilschip. Weer even schuilen en dan gaan we proberen op het eiland Rügen te komen. De grote brug, waar we niet over mogen, is snel bereikt, de kleinere brug ernaast is een heel gezoek. Over de brug fietsen is nog best lastig met al die wind, je wordt heen en weer geslingerd op het fietspad. De straten in Altefähr bestaan uit keien, alvast een voorbode voor de rest op het eiland. Bij het opzetten van de tent gaat een van de tentstokken stuk door een rukwind, deze heeft Fred met het reparatiesetje weer gemaakt voor zover mogelijk. Vanaf de camping heb je trouwens een mooi zicht op Stralsund. Vanavond ook de drie gasflesjes, met winst, verkocht.

Donderdag 7 juli.
Met mooi weer, dat blijft zo, staan we op. De slechte wegen vallen nogal mee, zodat we alle ommetjes meepakken. Bij Mursewiek slaan we even linksaf om een rondje over het eiland Ummanz te maken. Net over de brug is een leuke konditorei met heerlijke torte, dat mag ook wel na ruim twee uur fietsen. Het eiland is niet bijzonder, maar het strandje met veel kitesurvers en survers maakt het wel leuk. Ook over de dijk fietsen geeft wat “extra’s”. Net voordat we de brug over willen, zien we een uitspanning met zelfgemaakte taart. De finish ligt vandaag in Schaprode, een uitvalsbasis voor het autoloze eiland Hiddensee. De laatste 15 km was tegen een stevige wind in, deze gaat in de loop van de avond liggen.

Vrijdag 8 juli.
Een stralende dag. Lekker in het zonnetje ontbijten en lekker in de zon op de boot. Vandaag hebben we een fietsvrije dag. We gaan wandelen op het eiland Hiddensee. Dit eiland is autovrij en lijkt zo wat op Schiermonnikoog. We dwalen rond in het noorden, bijna alleen en in een mooie natuur. Ook de vogels lijken hier minder schuw. Op het noordelijkste punt staan we aan zee en kijken tegen steile wanden aan. Zwaluwen hebben hier tientallen nesten gemaakt. We vervolgen ons traject en het gaat nu stevig omhoog zodat we bij mooie uitzicht punten komen. Bij de vuurtoren is het wat drukker. Uiteindelijk komen we aan het strand en is de zon verdwenen. Het begint zachtjes te regenen, een goede reden om de kroeg in te duiken. Later moeten we wel in de regen naar de boot en verder naar de camping. In de loop van de avond wordt het wel droog, maar begint het te waaien tot storm aan toe.

Zaterdag 9 juli.
We hebben slecht geslapen vanwege de storm, die nog steeds raast. Gelukkig staan we erg beschut. We vertrekken met droog weer maar al snel gaat het regenpak aan. Niet veel later gaat de broek weer uit. Na een paar km moeten we met het pontje over. We fietsen veel langs de kust. Een zandpad is zwaar fietsen en het schiet niet op, ook het modderpad verderop niet. 3 km voor kaap Arkona moeten we van het pad af en verder over de weg. Via het autovrije Putgarten komen we op de kaap. Midden tussen het toeristen geweld. De kaap is wat minder mooi dan de steile wanden van het eiland van gisteren. Een stukje verder op de route hebben we nog wel een mooi uitzicht. We gaan iets het binnenland in en dat is gelijk te merken aan de heuvels die we op over moeten om bij de natuurcamping te komen.

Zondag 10juli.
We blijven een dagje langer op deze camping omdat Sassnitz maar een paar km is. We gaan eerst naar de stad over de provinciale weg. Het lijkt de zevenheuvelenweg wel. In Sassnitz dalen we via een schitterende promenade naar de kade van de haven waar een grote kermis is. Hier bezoek ik ook een oude Engelse onderzeeër. Tijdens de koffie boeken we via Wifi de boot voor morgen. Langs de kade lopen we naar de oude stad. Een leuk deel met grote oude huizen, velen met houten balkons en waranda’s. Terug gaan we door de bossen. Hier geen mooie fietspaden, maar kinderhoofdjes en grind. De tussenstop bij Konigsstuhle valt tegen, toeristisch en een dure entree. We geloven het wel en lopen naar de het uitkijkpunt wat iets terug ligt, Victoriapoint. Tussen de stad en hier zijn mooie steile krijtrotsen te zien. We hobbelen, klimmen en dalen verder naar Lohme waar we nog even van de zee genieten voor dat we weer bij ons tentje zijn.

Maandag 11 juli.
Vannacht heeft het geonweerd en geregend. Ik zie dat ik een gebroken spaak heb in mijn achterwiel, maar goed dat ik een noodspaak heb gekocht. De spaak zet je er trouwens eenvoudig op. In Zweden maar een nieuwe spaak zien te vinden. Op naar de boot die ons naar Trelleborg brengt.

Welkom in Zweden.
Vanaf de boot rij je zo tegen een aantal ATM’s aan, hebben we gelijk kronen en ook gelijk een fietsenwinkel voor een nieuwe spaak. Van 500 kronen heeft hij echter niet terug, zodat ik bij een ijsboer maar geld ga wisselen. Tot aan de camping is er een fietspad, dat rijdt tenminste lekker. We eten bij het bijbehorende restaurant met uitzicht op zee. Verder mooi weer.

Dinsdag 12 juli.
De eerste tocht door Zweden. Eerst terug naar Trelleborg. Even dwars door de stad (valt tegen) en dan de route vinden, dat valt nog niet mee. Eenmaal onderweg gaat het weer over glooiend terrein onder zonnige weersomstandigheden. In Malmö drinken we koffie en dwalen wat rond, best een grote stad met veel fietspaden die al ver voor de stad beginnen. Zo vinden we ook de route voor het vervolg van onze route. Bij een strandje drinken we onze koffie onder een steeds zwarter wordende lucht.
Even later barst de bui in alle hevigheid los. Ik sta onder een grote parasol, Gerda iets verder tussen de bomen. De weg staat in no time blank. Een half uurtje later kunnen we weer op pad, echter na een minuut of tien barst er weer en bui los. Ook nu kunnen we bijtijds schuilen. De zon gaat weer schijnen. Met wat tegenwind gaan we verder. Op een druk kruispunt nemen we de verkeerde afslag en komen te laag uit zodat we een extra ommetje moeten maken, dit gaat over zandpaden en dwars door de landerijen, wel erg mooi. Uiteindelijk zien we de camping aan het strand in Barsebäckhamn. Jammer dat de zee stinkt.

Woensdag 13 juli.
Een dag volop zon en een matige (tegen)wind. We willen de steden mijden en gaan over kleinere wegen wat dieper het land in. Dit houdt ook in, meer klimmen en dalen. De weg voert ons langs enorme graanvelden afgewisseld met aardbeien, kool, asperges en bloeiende klavervelden. Hoewel we aardig doorrijden kost het steeds stoppen om op de kaart te kijken wel veel tijd. Het is bijna altijd net iets anders dan je denkt. Veel plaatsjes bestaan maar uit drie boerderijen, die wel op de bewegwijzering staan maar niet op de kaart. De gps moet dan ook regelmatig uitkomst bieden. We komen voor ons doen vroeg aan op de camping zodat we nog alle tijd hebben om langs het strand naar de stad te wandelen.

Donderdag 14 juli.
Rustig opstaan en naar de winkel voor vers brood. Eindelijk een grote winkel. We doen vandaag rustig aan, we blijven hier twee nachten. Langs het strand fietsen we naar Mölle. De kleine wegen houden hier op. Langs en over de kliffen lopen we naar de vuurtoren en weer terug. Het is een prachtige wandeling. Op weg naar de tent doen we uitgebreid boodschappen. Ook vanavond weer een mooi ondergaande zon na een een dag met af en toe zon en een klein beetje wind die in de avond wegvalt.

Vrijdag 15 juli.
De zon schijnt als we opstaan, maar al snel komt er een dik wolkendek en begint de wind weer te waaien. Gisteren zagen we bordjes van de “Kattegatleden” fietsroute. Die pakken we op en dat schiet lekker op. Wind achter en maar de bordjes volgen. Dit blijft echter niet zo. De landtong waar op zitten gaat weer over naar het vaste land en wij maken een boog waardoor we wind van voren of opzij krijgen. Weer wat later moeten we een bergkam over en is het even stevig klimmen naar 100 meter1. In Bästad eten we een pizza om daarna de laatste 15 km te fietsen. Het gaat steeds harder waaien en we zetten de tent maar met alle haringen vast.

Zaterdag 16 juli.
De tent wordt droog ingepakt en om half tien zijn we onderweg. Bij een bakker kopen we wat lekkers voor bij de koffie.
Iets verder op is vast wel een leuk plekje. En dat is er. Voorbij Halmstad in het plaatsje Tylösand een rotspunt met uitzicht op de zee en een eilandje. Hier is ook een mooi terras met eindelijk weer eens een cappuccino. We zitten net of het begint te regenen, steeds harder en het eilandje zie je bijna niet meer. Omdat het blijft regenen lunchen we hier ook maar. Uiteindelijk gaan we toch maar verder. Voor het eerst moeten de regenpakken weer aan. Nog even inkopen doen voordat het niet meer kan. Het einddoel Falkenberg wordt niet gehaald. Haverdal is ver genoeg in de regen. De camping is duurder dan we gewend zijn, maar heeft een orangerie waar we droog kunnen zitten. Hier begeeft de oplader het. ’s Avonds nog een ommetje naar het strand.

Zondag 17 juli.
Zon bij het opstaan en donkere luchten bij het weg fietsen. Na een km of 10 volgt er een heel mooi stuk. In Falkenberg is de supermarkt open en doen we de boodschappen. Tegenover de ICA zien we een elektronicawinkel zodat we gelijk een nieuwe usb-lader kunnen kopen. In het vissersplaatsje Glommen eten we onze broodjes in de haven in het zonnetje. We rijden vaker door mooie streken en een paar leuke dorpjes. Jammer dat het vandaag wel druk is op de weg. Net voorbij Varberg ligt onze camping voor vandaag. Net als de vorige camping staan hier weer veel oude Amerikaanse auto’s uit de jaren vijftig. We zien ze ook veel rijden net als volvo’s (katterug) al dan niet met bijpassende caravan. Naast ons staan Nederlanders, ook op de fiets, maar zij kwamen net aan met de boot en moeten nog beginnen.

Maandag 18 juli.
Het weer is wat wisselvallig, zon en wolken wisselen elkaar af en als we na twee uur fietsen onze koffie op hebben valt er weer een regenbui. Het is een glooiende route met wind van alle kanten. Het fietst zwaar vandaag. In Aka eten we ons broodje aan het water en doen we boodschappen. Het is een mooi landschap. Een paar km voor Kungsbacka verlaten we de route om een camping te zoeken. Deze keer een soort boerencamping die niet in de gids staat. We kunnen nog even in het zonnetje zitten, maar in de avond gaat het toch weer regenen.

Dinsdag 19 juli.
De zon schijnt en dat doet hij veel vandaag. De tent gaat nog wel nat in de tas. Net voor de stad buigt de route af en gaat een schiereiland op. Zo komen we wel aan de kilometers. Het is weer aardig klimmen en dalen langs een drukke weg (met fietspad). Soms kunnen we tussen de bebouwing of bebossing een glimp opvangen van de baai. Bij een pad gaan we maar even naar de zee voor een mooi uitzicht en voor onze koffie. En mooi is het. Gerda kijkt even op haar mobiel naar de magere route informatie die we hebben. Een kilometer verderop in Göttkar is een beroemde konditorei met nog bekendere frambozentaart! Helaas gesloten op dinsdag en wij waren niet de enigen die voor een gesloten deur kwamen. Het hele puntje waar we staan is erg mooi met haventje en eilandjes etc. Was het uiteindelijk de moeite waard, dit extra lusje van 25km? Het lijkt vandaag wel vakantie, 25km verder is het tijd voor een ijsje. Je moet er wel even de tijd voor nemen, erg snel gaat het bestellen niet. Een minuut of 20 voor 4 wachtenden voor ons. Maar dan heb je ook wat, een supergroot ijsje (volgens ons 6 bolletjes ipv 3) voor 38 kronen per stuk (voor 2 ijsjes moest wel de rekenmachine eraan te pas komen). We sluiten het Zweden deel af op de camping in Askim aan een mooie baai. Hier de boot geboekt naar Denemarken op donderdag. Morgen een “vrije” dag in Göteborg. Het gasflesje dat we eerder kochten past niet.

Woensdag 20 juli.
Het is grijs vanochtend, maar niet koud. Goed stad weer. In een klein uurtje fietsen we naar de terminal waar we morgen vertrekken, dan weten we dat ook weer. Op het plein tegenover de terminal parkeren we de fietsen en gaan eerst maar een cappuccino drinken (en de WC en wifi). We dwalen een paar uur door de stad en bij een outdoor shop kopen we een nieuwe gasfles en nieuw, lichter, bestek. Inmiddels is de zon gaan schijnen en is het gelijk warm. In een van de oude straatjes gebruiken we een late lunch. Terug op de camping nog even naar het strandje, Gerda moet toch even zwemmen. Op een grasveldje hebben we een soort van picknick.

Donderdag 21 juli.
Het is weer prachtig mooi weer, misschien wel te warm om ver te fietsen. We zijn ruimschoots op tijd in de stad zodat we alle tijd hebben voor koffie op de kade met mooi uitzicht. Zoveel kilometers door Zweden en geen Ikea gezien.
Vaarwel Zweden.

Welkom in Denemarken.
Met het naderen van de kust komen er steeds meer wolken en ziet het er donker uit. Als we echter van de boot fietsen moet de zonnebril al weer op. We rijden zo het winkelgebied in. Na geld gepind te hebben gaat het naar de camping. Het ziet er allemaal rustig uit. Na het zwemmen in zee door Gerda, rijden we terug naar de stad, waar we voor ons doen, duur maar lekker eten.

Vrijdag 22 juli.
Het begint al weer goed. Toen ik gisteravond de rits van de binnentent opende brak spontaan de tweede tentstok. Dus in de late schemer de tent afbreken en met een stok minder weer opzetten. Een km of 7 onder Frederikshavn is een camping zaak, niet onze richting maar je weet maar nooit. De camping zaak is alleen gericht op caravans en campers. Dus ze konden ons niet helpen. Het is mooi weer en het fietst soms lekker gemakkelijk, bovendien is het vlak.
Onderweg in Eerling zien we de plaatselijke Gamma XXL waar we een aluminium buisje kopen voor de tentstokken. De man achter de balie was zo vriendelijk deze in stukken van 10cm te zagen.
We proberen zoveel mogelijk de kust aan te houden en komen zo door twee leuke vissersdorpjes. In de laatste eten we ons broodje, terwijl de vissers op hun kleine bootje bezig zijn. We vervolgen de weg door een mooi gevarieerd landschap met veel heide. De dopheide bloeit en de struikheide komt eraan. Skagen, een leuke maar drukke plaats waar ook nog eens twee schepen liggen zo groot als een flat. De camping is vol! Terwijl we overleggen heeft de campingbaas toch een plekje voor ons gevonden voor voorlopig 1 nacht. Op het strand genieten we nog even van de zon. In Skagen kan je nog steeds over de hoofden lopen. Vanavond maar eens pizza. In een klein winkeltje drinken we later nog een cappuccino. Nog een fotostop bij het baken (eerste vorm van vuurtoren) en de dag zit er weer op. De tent staat er ook weer goed bij.

Zaterdag 23 juli.
We blijven nog een dag in Skagen. Na een ontbijt op het strand gaan we een dagje wandelen en zijn we toerist. We starten op het strand en gaan noordwaarts, eerst langs een serie bunkers uit de tweede wereldoorlog. Na een kilometer is er een grote parkeerplaats en vertrekt ook de strand-express. We lopen nu in de toeristenstroom mee over het strand naar het punt waar Kattegat en Skagerak samen komen. Een punt dus met twee stromingen. Ook leuk voor de zeehondjes die pal voor de kust zwemmen. Tweehonderd meter verder hebben we het strand weer bijna voor onszelf en passeren we het noordelijkste puntje van Denemarken en onze reis. Via een heel smal paadje proberen we terug te lopen, dat gaat echter niet en moeten we over de weg verder. Bij een splitsing gaan we over een grasweg langs vennetjes en over loopbruggen weer terug naar de camping.

Zondag 24 juli.
strand-express. Een mooie zomerse dag, dus ook veel fietsers op de weg. Maar eerst weer een ontbijtje op het strand. We rijden eerst naar het kerkje dat onder het zand is verdwenen, alleen een deel van de toren staat er nog. Vandaag alleen maar mooie afwisselende natuur, bossen, heide, duinen en verruigde velden. Al snel zijn we bij de wandelende duinen. Ieder jaar schuift een deel van het zand nog steeds een meter of acht op. Het lijkt met de Sahara. Iets verderop neemt Gerda weer eens een duik in zee op een strandje waar ze ook met de auto oprijden. Zonder grote wegen komen we in Hirtshals. Een grote zeehaven maar ook een camping. Nog niet zo druk als we aan komen, maar al snel is het tentenveld overvol met voornamelijk Nederlanders. Bij de vuurtoren kijken we naar de zon die niet ondergaat maar achter de wolken verdwijnt.

Maandag 25 juli.
Het is niet z’n mooi weer als gisteren, maar uitstekend fietsweer. Een paar km voorbij Hirthals liggen een paar bijzondere punten. Eerst het grafveld op een klif waar nu nog alleen stenen staan en een anker van een oude Engelse fregat. De kerk is inmiddels verdwenen. Vanuit dit punt heb je gelijk een mooi zicht op de vuurtoren die op een wandelende duin staat. Het duin verplaatst zich nog steeds en de vuurtoren zal over een paar jaar omvallen. Men denkt dat het duin nog een paar honderd meter landinwaarts komt. Voor het plaatsje Lokker eten we boterhammetje op een klif. Het wordt dreigend donker, maar we houden het droog. De route gaat het strand op. 15 km rijden we, net als auto’s over het strand. De eerste 5 gaan niet zo goed, we komen steeds in los zand terecht. Hierna gaat het beter en gaat het best wel snel. Soms door een klein riviertje. Voordat we het strand verlaten even zwemmen. Zelfs ik ga het water in. Voordat we op de camping zijn eerst nog Blokhus, één groot toeristisch gebeuren. Ook in de supermarkt breek je je nek over de vakantiegangers. De lucht wordt steeds grijzer, zullen we het droog houden?

Dinsdag 26 juli.
We hebben het droog gehouden vannacht. In de ochtend echter twee aardige buien, dus veel dreigende luchten maar ook zon. We beginnen met een paar km drukke weg, maar dan is het de hele dag rustig op de vele bospaden van grind en soms geasfalteerde weg. Veel bos maar ook duinlandschappen, soms met heidevelden en af en toe een akker. Langs de kust weer een lang lint van zomerhuisjes. De eerste stop is het Slettestrand, waar de kleine vissersbootjes het strand op worden getrokken. Even verder is het “beroemde” badhotel Svinkløv. Op het terras drinken we (veel, twee kannen) koffie met gebak. Als we komen is er niemand, maar al snel zit het vol met lunchende mensen. We gaan weer verder, heuvel op en af en de wind tegen. Het hoogste punt vandaag is Bulbjeg. Een klif van 47 meter hoogte en de broedplaats van de drieteenmeeuw. Met nog een kleine 15 km te gaan, gaan we verder naar de camping Hjardemål. Enigszins vermoeid komen we aan bij een vervallen hotel dat ook de camping blijkt te zijn. Het is maar goed dat we nog eten van gisteren hebben, want een winkel hebben we vandaag niet gezien.

Woensdag 27 juli.
Een pak crackers als ontbijt op de camping die zich het best laat beschrijven als een boerencamping. Gisteravond hoorde we al dat de route is veranderd. In plaats van provinciale weg is er een nieuw fietspad naar Hanstholm, een mooi fietspad door even zo mooie natuur. In de stad ga ik naar het bunkermuseum en Gerda gaat boodschappen doen. Het bunkermuseum is geweldig. De bunker is goed ingericht en geeft het werk en leven van de soldaten goed weer. Alles draaide om een 38cm kanon dat 55 km ver kon schieten. Iets voorbij de stad de lunch en koffie aan het verlaten strand. Ook na Hanstholm is de route veranderd, nu niet ten goede want het gaat langs een grotere weg. Het is wel korter. We komen in Klitmoller bij genaamd Cold Hawaii. Dit omdat hier wordt gesurft op de branding. Verder worden ook hier de vissersbootjes op het strand gehesen. Tijd voor een flensje met rabarbercompote. In Norse Vorupor drinken we wat en rijst de vraag waar kamperen we: over 5 of over 30 km. Het wordt er tussen in. We gaan wildkamperen. In het bos is een mooie plek met vuurplaat en gril, een wc, water, schuilhut en ruimte voor een paar tentjes. Als de tent net staat gaat het regenen.

Donderdag 28 juli.
De zon schijnt als we opstaan, maar door de bomen hebben we er niets aan. De tent gaat nat in de tas. Ook nu is de route veranderd en wordt het weer mooi onderweg. De eerste stop is de vuurtoren Lodbjerg Fyr. Voor de verandering beklimmen we deze en hebben zo een mooi zicht op de verre omtrek. Ook nu loopt de route gelukkig anders, i.p.v. van weg een mooi nieuw pad tussen de duinen en een meer. Bij de pont kunnen we gelijk opstappen. Inmiddels is de lucht bijna zwart. Af en toe vallen een paar druppels regen dus doen we eerst maar de inkopen in Thyboron. Dit is de grootste vissershaven van Denemarken. Op de pier eten we ons broodje en onze koffie. Weer volgt een lang recht duinpad met meertjes en rietvelden. Je hoort de vogeltjes fluiten. De lucht begint weer open te trekken en de zon begint weer te schijnen. Als nu, de eerder zo bejubelende, wind zou gaan liggen wordt het helemaal mooi. Na de vele kerkjes en vuurtorens nog het laatste rechte stuk voor vandaag, geen fietspad en geen alternatief maar wel oersaai. In Thorsminde slaan we ons kamp op. We gaan vanavond weer eens uiteten. Thorsminde heeft een fraai pop up restaurant! De soep wordt nog wel op een bord geserveerd, maar de rest komt op een papieren bord. Alles gaat erg snel maar het smaakt prima.

Vrijdag, 29 juli.
De dag van vandaag lijkt veel op die van gisteren. Dreigende luchten, duinpaden, bos en gewone wegen.

Zaterdag, 30 juli.
Vannacht heeft het behoorlijk geregend, behalve een vochtige tent is daar niets meer van te merken. Wel is de wind naar het noorden gedraaid en dat merken we tijdens het fietsen. We beginnen weer met mooie en goede duinpaden en later bos. Onderweg een uitstapje naar de Blåbjerg. Het is even klimmen. Het uitzicht valt wat tegen, mede omdat de omringende bomen ook groot zijn. De route terug vinden kost wat tijd. Het gaat ons dus voor de wind en na een koffie stop zijn we al snel in Hjerting waar we een crêpe eten. In de plaatsen die we hiervoor aandeden was niets te beleven. Na Hjerting gaat het langs de kust naar de veerhaven in Esbjerg. In nog geen kwartier zijn we op het eiland Fano. Omdat we geen duidelijke kaart hebben is het even dwalen maar we vinden een boerencamping in Rindby waar we een mooi plekje hebben. We lopen nog even naar het strand, waar je ook met de auto over kan rijden, voordat we tegenover de camping gaan eten.

Zondag, 31 juli.
Het enige wat je op Fano kan doen is niets. En Gerda gaat niet fietsen op Fano om haar billen en bulten wat rust te geven. We slapen vanochtend uit tot na 9.00 uur. De regen heeft al weer plaats gemaakt voor de zon. Na het ontbijt en de koffie ga ik het noordelijke deel van het eiland verkennen en Gerda gaat naar het strand. In het noorden moeten ergens bunkers liggen, maar vinden doe ik ze niet. In de avond wandelen we naar de stad. Op het droog vallende wat liggen zeehondjes, nog geen 50 meter van de weg. Zo druk als het gisteren leek in het stadje, zo stil is het nu. Nordby is trouwens een leuk gerestaureerd oud stadje. ’s Avonds alle kleding maar eens in de wasmachine.

Maandag, 1 augustus.
De was is goed gegaan, het drogen was wat moeilijker omdat er geen instructies waren. Waarschijnlijk hadden we meer muntjes nodig om langer te kunnen drogen. Uiteindelijk komt het natuurlijk wel goed al ruikt het niet zo fris als we dachten.
Gerda wandelt vandaag naar Sonderho over het strand en ik ga met de fiets. Sonderho is een leuk klein dorpje dat helaas niet autovrij is. De oude huisjes zijn mooi authentiek opgeknapt en het ziet er allemaal mooi uit, net het openluchtmuseum en de vele touristen. Gerda gaat terug met de bus. Onderweg zie je de struikheide inmiddels bloeien. Het restaurant heeft vanavond alleen een uitgebreid visbuffet. Na het eten nog een avondwandeling.

Dinsdag, 2 augustus.
Vandaag wandelen we via het plaatsje Nordby door het noordelijke duingebied. Een verrassende tocht over kleine paadjes en zonder richting bordjes. We komen nu wel langs de bunkers die ik zondag niet kon vinden. Op het wad 5 zeehondjes gespot. Over het strand aan de westzijde lopen we weer terug naar Ringby waar we nog even aan het strand liggen. Vandaag een zonnige bijna windstille dag.

Woensdag, 3 augustus.
Zo mooi als het weer gisteren was, zo slecht is het vandaag. De tent gaat nat in de tas en op weg naar de boot miezert het. Op het wad 7 zeehondjes. In Esbjerg maar even koffie gedronken. Nog voordat we de stad uit zijn, moet de regenbroek aan en niet veel later komt de regen met bakken uit de hemel. Ook de wind hebben we tegen, zo kunnen 30 km erg lang en saai worden. In Ribe besluiten we een hotel te nemen. Als verzopen katten kunnen we toch terecht bij Dan Gamle Arrest, de oude gevangenis. Delen van het hotel zijn nog als gevangenis te herkennen. Na een douche en alles te drogen hebben gehangen (net als de andere twee fietsers), gaan we de stad in. Het is inmiddels droog geworden, maar de lucht is nog grijs en grauw. Ribe stamt al uit de tijd van de Vikingen en is de oudste stad van Denemarken. De hele binnenstad is van voor 1900 en is erg leuk om doorheen te lopen. Om 21.00 maken we nog een spoken wandeling. Geen spoken, maar wel anekdotes en verhalen uit het verleden. Terug op de kamer blijkt dat de schoenen nog geen haar droger te zijn.

Donderdag 4 augustus.
Het waait nog steeds stevig als we rond negen uur het hotel verlaten. De blauwe lucht zien we plaats maken voor donkere grijze luchten. Langs de dijk van het wad zonder beschutting in de buurt barst de eerste bui los, met hier en daar een hagelsteentje. Voor de volgende bui konden we op tijd schuilen. Langs de dijk schiet het trouwens niet op, om de paar km een hek dat open en dicht moet, of de doorgang is zo ongelukkig dat je toch moet afstappen. Met alle wind tegen komen we niet meer dan een 12 km per uur vooruit, gelukkig is de dag etappe niet zo groot. In plaats van kamperen besluiten we maar een trekkershut te nemen. De regen heeft inmiddels plaats gemaakt voor zon. Morgen gaan we de grens over.

Vrijdag, 5 augustus.
De wind is iets gaan liggen en wat gedraaid. Met een zonnetje vertrekken we. Eerst een bliksembezoek aan de oude sluis van Hoyer en vervolgens naar de grens. Met wat laatste munten kopen we bij een stalletje eigengemaakte jam. Goed en wel over de grens een grasweggetje door een natuurgebied. Zodra we het asfalt weer opgaan krijg ik een lekke band, de eerste deze vakantie. Soms voor de wind, soms wind tegen gaat het naar Niebüll waar we boodschappen doen en bij een bakker koffie drinken. Tot nu toe was het wat saai fietsen, maar nu we weer richting van het wad gaan wordt het leuker. Bij de pier van Dagebüll moet een camping zijn, het is even zoeken maar dan vinden we er ook twee. We hebben een mooi beschut plaatsje, alleen willen de haringen nergens de grond in, omdat er onder de oppervlakte grind ligt. Jammer dat we boodschappen hebben gedaan, er zijn diverse restaurantjes. Alhoewel, gezellig zien ze er niet uit en op de meeste terrassen waai je weg. Nog een paar keer naar de dijk en de pier gewandeld.

Zaterdag, 6 augustus.
Ondanks de harde wind is de tent blijven staan. We hadden dus een goed beschut plekje. Hoewel de wind wat is gaan liggen, is het weer verder een puinhoop: tussen de buien door regen. Al op de camping het regenpak aan. De stemming zit er vast in. De wordt nog beter als ik op de buitendijk de tweede lekke band krijg, nu de achterband. Wederom een scherpe steen. Uit voorzorg gebruik ik maar een nieuwe binnenband. Inmiddels hebben we versterking gekregen van een Duitser die graag verteld en wat beter is een nieuwe fietspomp heeft. De buien zijn inmiddels voorbij en er komt steeds meer zon. In een restaurant bij een pier even verder op drinken we een lekkere cappuccino. Op de dijk en aan het wad worden de plaatselijke dorpsspelen gehouden. Het voornaamste doel zo smerig mogelijk worden en dat lukt aardig op de zeepbaan voor onze ogen. Het is laag water en mede daarom wordt het een van de mooiste fietsdagen. Het zicht op het wad is werkelijk prachtig. Op de dijk in het zonnetje de lunch. De geplande camping rijden we voorbij, morgen is het maar weer afwachten of je de wind mee hebt. We zetten z’n 3 km voor Husum ons tentje op en gaan daarna naar de stad. In Husum is het feest, kermis. Veel eet- en drink stalletjes, muziek en veel mensen. Husum heeft trouwens een leuke oude binnenstad. We eten dus maar een keer bij een paar van de stalletjes, waar ze trouwens ook lekkere Duitse witte wijn hebben. Op de camping ook nog even m’n lekke band geplakt. Inmiddels hebben we meer dan 3000 km gereden.

Zondag, 7 augustus.
Tussen 8 en 9.30 heeft het geregend maar verder was het droog. Het waait wel behoorlijk en vooral uit de verkeerde hoek, dus bijna de hele dag tegen de wind in trappen. Ook maar weer m’n achterband verwisseld. Als we volgens het routeboekje over de buitendijk kunnen rijden, blijkt er geen pad te zijn en ploeteren we over het gras. Ook nu komt er weer een pier/haventje waar we koffie kunnen drinken, uit de wind en in de zon. De zon verdwijnt hierna. Al vechtend tegen de wind komen we bij de vuurtoren van Westerhever. Hier eten we ons broodje. De lucht trekt steeds dichter. Velen zijn hier voor hun zondagmiddag wandelingetje. Een uurtje later bereiken we weer de bewoonde (vakantie)wereld. Nog een km of tien langs de dijk met nu wind van schuin achter gaat het naar de camping. Na de douche gaan we terug naar St. Peter Ording waar we op het terras dineren. Het routeboekje nog eens bekijkend, blijkt dat ik de trip van morgen onderschat heb en dat we een extra reisdag hebben (dat krijg je met al die extra ommetjes of alternatieven).

Maandag, 8 augustus.
Rond half tien zitten we op de fiets. Met de wind mee vliegen we langs het wad. Jammer dat we steeds moeten stoppen voor z’n rottig klaphekje. Na een km of 10 buigt de dijk af en wordt het zijwind en later tegenwind. We maken kennis met de Duitse deltawerken. Grote stuwen over een breed en woest water. Als we weer wat later over de dijk heen gaan en dus aan de land kant van de dijk fietsen hebben we alleen maar tegenwind. Een paar km voor Büsum is weer een strandplaats en de stad zelf heeft een heel groot(breed) strand. Rond de haven zijn de toeristen samen geklonterd in nauwe straatjes en de vele terrassen. We doen zelf maar even mee, 12.00 uur is een mooie tijd voor koffie, pannenkoek en internet. Het zonnetje schijnt ook nog al is het wel fris. Het is nu nog maar een paar km naar de camping. Als het vanavond mooi weer is, kunnen we altijd nog even terug rijden. Helaas verdwijnt de zon en komen er buien voor terug.

Dinsdag, 9 augustus.
Zoals al vaker de laatste dagen, tijdens het opstaan regen en verder valt het wel mee. De wind is aardig afgenomen, maar het waait nog wel en is ons goed gezind. Buitendijks gaat het met meer dan 22 km per uur. In Rugenord is het tijd voor de koffie met wat lekkers. Het gaat nog sneller. In Neufeld eten we ons broodje in het droog gevallen haventje. We besluiten, vanwege de gunstige wind door te rijden naar Holm, de camping voor woensdag. In Brunsbüttel kijken we even naar de sluizen van Nord-Oostsee kanaal en nemen de pont naar de overkant. 27 km is de snelheid en al snel zijn we in Glückstad. Onder het genot van een kop koffie passen we wederom de route aan. We steken hier de Elbe over en zijn dan een 25 km boven Stade i.p.v. eronder, een vaartocht van 20 minuten. De camping is er echter niet zodat we doorrijden (en eerst te ver) naar Krautsand. Vanuit onze tent hebben we uitzicht op de Elbedijk met meer dan 100 schapen. We eten in de tent.

Woensdag, 10 augustus.
Om half twaalf regent het nog steeds, soms stevig, soms wat minder. We blijven maar een dagje luieren. ’s Middags klaart het wat op maar er blijven buien vallen. We raken aardig door de voorraden heen. Voor het eerst is er een strandtent op het strand waar we eten. De schapen zijn verhuisd.

Donderdag 11 augustus.
Het was vannacht helder, nu is het weer zwaar bewolkt en fris als we opstaan. We trekken bij het wegrijden maar gelijk de regenbroek aan, hoewel het slechts spettert maar vanwege de temperatuur. Even later begint het wat harder te regenen. De eerste stop is bij Osten, een klein oud plaatsje, maar uitgestorven. Het leuke is echter het veer over de getijde rivier. Om het probleem van eb en vloed te voorkomen is er een 38 meter hoge stalen constructie over het water waar het “veer” aan hangt. In Hemmoor doen we de boodschappen en drinken we koffie. Het gaat steeds harder regenen. We fietsen inmiddels meer landinwaarts en dat merken we gelijk aan de heuveltjes die er weer zijn. Jammer voor Gerda dat ze niet meer kan schakelen met de voorste tandwielen. Bij restaurant Elbesicht in Otterndorf drinken we nog maar eens wat. Omdat de keuken al dicht is, wordt het weer torte. De broodjes blijven vandaag in de tas. Nog een paar keer trappen en we zijn in Cuxhaven. We blijven dicht bij de haven en na het passeren van de “Alte Liebe” (eerder al de vuurtoren Dikke Bertha) verlaten we de stad. We willen niet naar de campings van Cuxhaven maar iets verder doorrijden. Na het “Zandvoort van het noorden” komen we in Sahlenburg, daar zijn campings maar niet voor tenten. De volgende plaats is Arensch, maar hier bestaat de camping niet meer. We staan bij een boerderij, waar vlees van wild wordt verkocht, met een bordje “zimmer frei”. De eigenaar jaagt en zet ook dieren op. De beste oplossing voor vandaag, het begint alweer te regenen. We verwennen ons met een warm bad. In plaats van zelf koken eten we ons brood en salade op. Blijkt dat ik brood met uien smaak heb gekocht.

Vrijdag, 12 augustus.
Er staat een uitgebreid ontbijt voor ons klaar. Een gekookt eitje hebben we toch al in weken niet gehad. Optimistisch gaan we weer op pad, echter na 9 km gaat het regenpak weer aan. De hele ochtend blijft het wisselvallig. Soepel gaat het door Bremerhaven, waarvoor ze zo waarschuwden voor het zware verkeer in het terminal gebied. Voor een oude draaibrug moeten we een kwartiertje wachten. We moeten overvaren naar Blexen. Bij de ferry aangekomen blijkt deze niet meer te gaan omdat de pier aan de overkant is weg gevaren. We moeten nu met de omnibus naar de overkant van de Weser, een ritje van 50 minuten. In de bus eten we onze broodjes. In een strandtent bij Burhave eindelijk koffie. Als specialiteit hebben ze friese torte, genoeg calorieën. We willen bij Tossens kamperen, maar de camping ligt buitendijks lijkt op een afstandje niet zo geschikt voor tenten.
Op het fietspad is het stuur van Gerda onwillig en valt. Gelukkig niet hard en de schade valt mee: een kleine hoofdwondje en later mooie grote blauwe plekken. Uiteindelijk komen we in Eckwarderhörne waar we een beschut vrij plekje vinden. Als campinggast krijgen we ook nog eens korting in het restaurant op de dijk. We besluiten om vanuit deze hoek morgen over te varen naar Wilhelmshaven. Bij terugkomst op de camping hebben we een groep motorrijders als buren gekregen te hebben, weg rust.

Zaterdag, 13 augustus.
Het waait weer behoorlijk. Het vakantiepontje gaat op tijd zodat we om half elf in Wilhelmshaven staan. Van de boot af gaat het langs het marine museum en over de eens grootste draaibrug van Europa. De route gaat verder door parken naar de noordkant van de stad, hier raken we de route even kwijt. Na een extra ommetje gaat het verder naar Hooksiel, waar we in de oude haven koffie zonder kuche drinken. Het lijkt een leuke gezellige omgeving en omdat we niet zo veel wilden fietsen vandaag, vanwege de val van Gerda, zoeken we de camping op. Tijdens het opzetten van de tent, breekt de derde tentstok. Maar goed dat we een paar reserve buisjes hebben. We eten in het stadje. Het lijkt een leuk restaurant, maar de bediening is waardeloos, en hoe durf je, cappuccino uit een zakje. Tussen de buien door lopen we weer naar de tent.

Zondag, 14 augustus.
Met een beetje zon staan we op. De winkel op de camping verkoopt eigenlijk alleen brood, dus vandaag geen melk bij het ontbijt. Langs het wad gaat het westwaarts. Het begint windstil, maar geleidelijk aan gaat het waaien, steeds harder. In Carolineseil is het vlaggetjesdag. Vele zeilboten, een vals zingend shantykoor en veel toeristen. Het oogt wel erg gezellig. Tegen de wind in gaat het naar Neuharlingersiel. Een vissershaven met een aantal vissersbootjes en veel mensen in en rond de haven. Het is duidelijk zondag. Tijd voor een boterham. De laatste 10 km buitendijks gaat straf tegen de wind in naar Bensersiel waar we de tent opzetten op een privecamping voor slechts €6.00 per nacht. Het is niet het mooiste plekje, maar ja. Het sanitair is echter prima in orde. Na het eten lopen we nog even naar de haven en genieten nog van de zon met een kop koffie.

Maandag, 15 augustus.
Een vrije fietsdag. We staan om 7.00 uur op, om de boot van 8.20 te hebben. We gaan naar Langeoog een autovrij eiland. Het regent als we opstaan, maar bij de boot is het alweer droog. Als we van de boot afgaan moeten we nog met een treintje naar het dorp. Om kwart over negen bestellen we koffie gezeten in een Duitse strandstoel. We wandelen het dorp uit en hebben al spijt dat we de regenkleding mee hebben. Het is jammer dat er alleen een fiets/wandelpad gaat naar het eind van het eiland en dat er weinig wandel paadjes zijn. We lopen tot we halverwege bij de vogelhut zijn. Het einde halen van het pad is wandelend te ver en niet leuk met al die fietsers. Iets terug kunnen we het pad af en door de duinen terug. Even later gaan we het strand op. Tijd voor het rozijnenbroodje en even languit in het zand. Eigenlijk is het net te fris als de zon weg is. Via het strand lopen we verder terug naar het dorp. Bij een strandopgang is een mooi restaurant waar we in het zonnetje een pannenkoek eten. Op ons gemak gaan we terug naar het treintje dat ons naar de laatste boot brengt. Waar we gisteren koffie dronken, drinken we nu een cocktail. De zon schijnt volop.

Dinsdag, 16 augustus.
Het lijkt wel zomer. In de zon het ontbijt. Deze camping heeft zowaar een tafel en 2 stoelen staan. We fietsen vandaag veel langs het wad. Dornumersiel zijn we voorbij, voordat we er erg in hebben en als snel zijn we in Noorddijk. Bij een bakker drinken we koffie en een stuk verder op de dijk onze eigen koffie. We naderen Greetsiel. We vonden het al druk met fietsers maar in de stad kun je over de hoofden lopen en terecht, het stadje is de moeite waard. Een ijsje zit er niet in, er staat een rij van 10 meter voor de deur en het is niet duidelijk hoe lang de rij binnen is. We wandelen een beetje door de stad en drinken nog maar eens wat net buiten de haven in het reddingshuis. Nog een kleine 15 km langs het wad en we zijn bij de camping in de buurt van Campen. Een mooie camping, maar wel aan de prijs. Een mooie fietsdag en geen regen.

Woensdag, 17 augustus.
Even na negenen zitten we al op de fiets. Met een lekkere temperatuur gaat het richting Emden. De binnenstad wordt gemeden, door parken en langs waterwegen gaan we om de stad. Het leukste punt waar 2 kanalen elkaar kruisen met een grote sluis in het midden. Na Emden gaat het mis. De doorgaande fietsroute is gestremd en we hebben de inleiding gemist. Eerst proberen we de verkeerde route, dat komen we van de wal in de sloot. Terug naar het beginpunt, hier krijgen we hulp. Met een aardige omweg komen we dan toch bij de pont die ons naar Ditzum moet brengen. Helaas, vanwege de lunchtijd moeten we anderhalf uur wachten. Gelukkig komt er een vissersboot aan die wordt gelost (ruim 40 kistjes garnalen). Dit doodt de tijd een beetje. We volgen nu een stukje Dollardroute tot aan Nieuw Statenzijl, waar we ook al eens met IVN zijn geweest. We zijn dus weer in Nederland. Via de GPS en knooppunten rijden we nog door naar Onstwedde waar we morgen de Hanzeroute oppakken. We staan op een wat vreemde SVR camping. Van de “buurman” krijgen we vers eekhoorntjesbrood, wat lekker smaakt door de gebakken noedels.

Donderdag, 18 augustus.
Het wordt prachtig weer vandaag. We rijden vandaag met de GPS, zonder zoeken schiet dat lekker op. De route gaat via Stadskanaal naar Gasselte waar we al om half elf zijn. Duidelijk nog geen koffietijd. Waar wel koffie is, is bij het meertje van Borger, een stukje buiten Gasselte nabij het boomkruinen pad. Na de bossen naderen we heidevelden van Drente. Het wordt ook gelijk een stuk drukker op de fietspaden. Bij de schaapskooi van het Hijkerveld. gebruiken we onze lunch met een fraai uitzicht op de heide een schotse hooglanders. Hierna komen we in een stroom van mensen die een fietstocht vanuit Appelscha maken. Eenmaal voorbij het Dwingelderveld wordt het weer rustiger. Na een ijsje (waar we een paar keer over onze vakantietocht moeten vertellen) gaat het verder naar Giethoorn. Je leest het goed: Giethoorn. We staan weer op een SVR camping.

Vrijdag, 19 augustus.
Vandaag weer eens een fietsvrije dag. Een beetje uitslapen en verse broodjes halen (de spar is best wel een stukje fietsen). We huren bij de campingbaas een fluisterbootje. We zijn niet de enigen die een dagje gaan varen, het lijkt de Kalverstraat wel. Je kan bijna niet verkeerd varen, maar ons lukt het. We varen de langste en mooiste route. Na een uurtje varen koffie drinken bij een biologische boerderij. De route loopt door de Wieden en naast de vele sloten ook een van de meren. Op het meer laten we de boot dobberen tegen het riet en genieten van het mooie weer. Voor Gerda de kans om even het water in te gaan. Vanuit een kijktoren heb je mooi zicht over de petgaten en de dijkjes die door de turfwinning de wieden hebben gevormd. We komen weer in Giethoorn waar het een chaos lijkt van bootjes. Met veel geduld bereiken we de kerk waar we nog even afslaan om boodschappen te gaan doen. Ook in deze sloot is het druk. Weer terug in de hoofdsloot is het inmiddels rustiger. Na een douche maar weer eens uiteten.

Zaterdag, 20 augustus.
Vandaag fietsen we van Giethoorn eerst naar Genemuiden waar we de eerste pont van de dag hebben. We zijn expres om Giethoorn heen gereden om alle bruggetjes te vermijden. In Bel-Schutsloot krijgen we ze alsnog. Na Genemuiden gaan we de dijk op langs de IJssel. We nemen even een afslag om door Hasselt te rijden. Leuk klein stadje waar eerdaags een groot feest los barst. In Zwolle is het tijd voor koffie. Rond de grote markt is het kermis. Om bij Hattum te komen, het tweede pontje. Over de dijk gaat het weer verder. De route verlaat de dijk om langs Heerde te gaan Even verder is weg opeens afgesloten i.v.m. werkzaamheden. Zoek het zelf maar uit. We zoeken de dijk maar weer op. Bij een molen drinken we nog maar eens koffie, lekker in het zonnetje maar wel in de wind. Deze hebben we trouwens bijna de hele dag tegen. Even later zien we Deventer liggen en nog weer later Zutphen. Tijd voor ons broodje, op een bankje met uitzicht op de snel stromende rivier. Op weg naar het pontje naar Bronckhorst verliest Gerda haar trapper! Het lukt gelukkig weer om deze erop te zetten, want het is wel zaterdag 17.00 uur. We laten Bronckhorst links liggen en volgen de dijk verder. Een paar km voor Doesburg stoppen we bij een boerencamping. We hebben vandaag geen boodschappen gedaan (ook bijna geen winkels). Bij de camping kunnen we echter ook ontbijten en 400 meter verder ligt een grote camping met restaurant. Zo komt alles weer goed. Onder het eten zoeken we de route naar huis uit, slechts 68 km vanuit Doesburg. De kilometerteller staat inmiddels al op 3935km. Halen we de 4000 of niet?

Zondag, 21 augustus.
De tent, redelijk droog, gaat voor de laatste keer deze vakantie in de tas. Best wel lekker als er een gedekte tafel voor je klaar staat. Met wat wind gaan we op pad. Als we met het pontje van Dieren over zijn, is het gelijk heuveltje op, heuveltje af. We komen langs vele heidevelden, de meeste nog mooi in bloei. Na Planken Wambuis begint het te regenen. Regen en buien wisselen elkaar nu steeds af. Rond 15.00uur zijn we thuis. De kilometerstand van 4000 hebben we overschreden, 4007 om precies te zijn.

Langs de kusten hebben we zoveel mogelijk langs het wad/strand willen fietsen. Soms was dit wat langer dan de officiële route, soms wat korter. Hierdoor hebben we ook een aantal mooie plekjes, steden niet aangedaan.

Het was een prachtige en afwisselende route: de kusten, de oude stadjes, het wad, de heidevelden en natuurlijk de zee.