Zaterdag 12 november.
Ondanks het feit dat er geen trein naar Schiphol rijdt, zijn we toch ruim op tijd aanwezig. Het inchecken is snel gedaan en ook bij de douane gaat het wat sneller dan we gewend zijn. Ook de vluchten lopen voorspoedig.

Zondag 13 november.
De douane van India blijft echter een aardige obstakel. Hoewel wij redelijk snel een stempel in het paspoort hadden duurde het meer dan een uur voordat de meeste zich bij de reisleider meldde. Van twee personen werd het e-visum niet geaccepteerd wegens typefouten en mochten India niet in. Misschien dat twee personen later nog aansluiten als ze wel een visum hebben, twee anderen zijn terug gegaan naar huis. Omdat de regering de afgelopen week heeft besloten alle bankbiljetten van 500 en 1000rupees te vervangen en ook niet meer geldig zijn is er een soort van geldcrisis. Banken hebben te weinig geld en ATMs’ geven niet meer dan 2000rupies (ongeveer 28euro) als ze niet leeg zijn. Overal lange wachtrijen. Nadat we ons hebben opgefrist, het had vanochtend geregend en dus is het broeierig heet, ga ik in de rij staan bij een ATM, een sauna is niets vergeleken bij het kamertje waar de twee automaten staan. Gelukkig kan ik met twee passen 4000rupies opnemen. De rest van de dag doen we niet zoveel, lunchen aan het strand en wat rondlopen, bekijken de Sri Sthalasayana Temple en de Butterball een enorm granieten bal op een schuine helling. ’s Avonds met de hele groep (de laatste 3 zijn vanuit Delhi gekomen) uit eten. Heerlijke vis met garnalen.

Maandag 14 november.
Rond half tien worden we pas wakker(we moesten nog een nacht inhalen) en na een ontbijt bij de “German Bakery” gaan we op pad. De meest van de groep zijn met een tour mee, maar wij doen het zelf. Eerst wandelen we naar de Five Rathas net buiten het dorp aan een weg met allemaal kleine galeries waar beeldhouwers aan het werk zijn. Het complex bestaat uit vijf tempels die uit een groot stuk graniet zijn gehouwen. Terug naar het dorp lopen we langs de vuurtoren openbare Arjuna’s Penance. Een park met vele granieten heuvels waarin tempels zijn uitgehakt, ook de Butterball maakt daar deel vanuit. De derde bijzonderheid is de Shore tempel, dat aan de kust ligt. Na de lunch sluit ik weer aan in de rij bij de ATM voor een paar duizend rupees. Vanavond sweet and sour fish gegeten en Gerda een Coconut curry. Nog een afzakkertje voor het slapen bij het hotel.

Dinsdag 15 november.
De eerste reisdag. Om 8uur vertrekken we. De eerste stop is het plaatsje Auroville waar een internationale gemeenschap woont als een commune. Het belangrijkste is de harmonie waarin zij leven met de “gouden golfbal” als centrum. Deze bal is een groot goudkleurig gebouw van meerdere verdiepingen en alleen voor spirituele gelegenheden toegankelijk. Het geheel is in de zestiger jaren opgezet op een kale vlakte en is inmiddels een begroeid geheel met veel bomen. Pondicherry is de eindbestemming voor vandaag, waar we rond het middaguur aankomen. Ne de spullen op de kamer te hebben gezet gaan we op pad. eerst maar een lunchen, wederom aan het strand al is het uitzicht hier minder dan de vorige plaats. Hoewel Pondicherry groter is dan Mamallapuram ligt toch allen dicht bij elkaar. We lopen eerst naar de Sri Manakula Vinayager tempel. Een grote overspanning over de weg wijst de entree, de tempel is echter nog gesloten. Een paar honderd meter verder ligt de Sri Aurobindo Ashram. Als we hier naar buiten komen zien we een olifant voorbij komen. Het is inmiddels vier uur geweest en dus zou de andere tempel ook weer oen moeten zijn en dat is zo. Binnen zien we de olifant weer, het beest wordt gezegend en eenmaal weer buiten zegent de olifant de langskomende mens. Pondicherry is een tijd lang Frans geweest en dat is nog goed te zien. Naast de tempels is er een Dom, en Kathedraal en een Basiliek. Na de zonsondergang wordt de Boulevard afgesloten voor het verkeer en komen van alle kanten de inwoners naar het strand waar het aardig druk wordt. We dineren vanavond “chick” bij La Villa op een binnen terras. Aardig aan de prijs voor Indiase begrippen maar wel lekker, al is het bier van Kingfisher op, als ook de aardappeltjes en de ananas. Omdat de koffiemachine ook stuk is geen cappuccino. De pinautomaat voor de creditcard doet het wel. Met de tuktuk terug naar het hotel.

Woensdag 16 november.
Tegen achten vertrekken we richting Trichie. We verlaten de kust. De eerste stop is bij het plaatsje Kumbakonam waar de Darasuram tempel staat. Een Hindi tempel, zoals we er nog vele gaan zien. Bij een hotel wat verder op gebruiken we een heerlijke lunch In plaats van het buffet gebruiken we een heerlijke vegetarische thali. In de middag doen we de Shiva tempel aan, de Brihadeshwar een tempel complex van 241 bij 122 meter. Het is al weer donker als we bij ons hotel komen, we eten nog een kleine maaltijd.

Donderdag 17 november.
Vannacht zijn de twee vrouwen met een verkeerd visum weer bij de groep aangesloten, maar gaan nog niet mee met de tour van vandaag. Omdat alles wat verder van het hotel ligt dan vorige keren gaan we met onze bus. De eerste stop is de Srirangam tempel, het grootste tempelcomplex van India. De belangrijkste toegangspoort is 90 meter hoog. Bij de vierde poort hoeven de schoenen pas uit, waarna je het “eigenlijke” complex pas binnen gaat. Vanaf het viewpoint heb je een mooi overzicht over de hele tempel met diverse grote torens. Omdat er in 2015 een groot tempelfeest is geweest is alles voor een slordige 30miljoen rupee opnieuw geschilderd. Het heilige deel van de tempel mogen we niet in, dat is alleen voor hindies. Niet ver van deze tempel ligt nog een tempel, de Sri Jambukeshwara. De derde belangrijke bezienswaardigheid is de Rock Fort Tempel. We lopen eerst wat door smalle straatjes, waarna we aan de klim naar de tempel beginnen. Ongeveer 380 treden naar de top met een klein tempeltje, maar wel een mooi uitzicht (het is alleen al een paar dagen niet helder, waardoor het uitzicht wel wordt beperkt). Het is tijd voor de lunch en we zoeken de Bananaleaf, een McDonald’s achtige keten. er wordt een lekkere lunch geserveerd. Na een bezoek aan de Lourdes kerk lopen we nog over de bazaar. Bij een ATM staan we weer in de rij voor geld, met nog een paar mensen voor ons is de automaat leeg. Met de tuktuk gaan we terug naar het hotel. Ik loop nog wat terug naar een ATM. Na meer dan een half uur in de rij te hebben gestaan, kan ik drie keer 2000rupee pinnen. We eten weer in het hotel.

Vrijdag 18 november.
Vandaag weer een (korte)reisdag naar Madurai. Al snel hebben we de eerste stop op aanraden van de chauffeur. In een wat kleiner dorp bekijken we fraai bewerkt “dorps” tempel. Niet veel later verlaten we weer de weg om bij een heilige rivier de naar de gewoonten van de gelovigen Hindi te kijken. Het laten voorspellen van de toekomst, het eren van de overledenen en het wassen in de rivier. Een derde stop is bij een tempel waar mensen zich laten kaalscheren (alleen op vrijdag) en waar ook dieren worden geofferd. Zoals bij de meeste tempels ook hier een lange rij mensen die wachten om te worden gezegend in het heilige deel van de tempel. De laatste stop is bij een bloemenmarkt. Vele stalletjes met zakken vol bloemen en kruiden, allemaal om te offeren. Rond lunch uur zijn we bij het hotel. In de middag bezoeken we de Sri Meenakshi-tempel. Voor de Hindi de belangrijkste tempel. Velen maken een pelgrimstocht naar deze tempel. Op zich is de tempel kleiner dan de Sriramban, maar wel drukker. Ook hier grote toegangstorens. We dineren op een dakterras.

Zaterdag 19 november.
We beginnen de dag met een fietsriskja tocht door Madurai. Bij het hotel waar we gisteren hebben gegeten vertrekken we. Het gaat door al het drukke verkeer heen, eerst richting tempel waar we de erste stop hebben. We bekijken alleen maar de godin … met de drie borsten. Door allerlei straatjes komen we bij het paleis, of wat er van over is. Veel is er niet aan te zien. De derde grote stop is bij het Gandhi museum waar het verhaal over de onafhankelijkheid strijd en het leven van Mat. Gandhi. Tussendoor doen we o.a. nog een weverij, bananenmarkt, gewone markt, koperen ketel makerij aan. Ruim drie uur later zijn we weer bij het beginpunt. Op een dakterras gebruiken we de lunch, waarna we nog maar een keer naar de tempel gaan. Aan de overkant van het hotel vinden we een soort van conditorei waar we een cappuccino drinken.

Zondag 20 november.
Weer een reisdag. Op weg naar Kumily doen we eerst een steenbakkerij aan waar we zien hoe ze stenen maken. Klei in een vorm en eerst laten drogen en vervolgens bakken in een grote oven. De tweede stop is bij een waterval, waar gewassen wordt. Hierna begint de weg te stijgen en komen er steeds meer haarspeltbochten. De airco moet uit in de bus om wat meer motorvermogen te krijgen om de berg op te komen. Rond een uur of een komen we op de plaats van bestemming. Bij een Franse bakery nuttigen we de lunch waar we de laatste barquettes eten. In de middag bezoeken we een specerijen plantage waar we onder meer peper, piment, nootmuskaat, cardamom, kruidnagel, kaneel, vanille, koffie en cacao zien groeien. In de winkel kopen we natuurlijk wat verse specerijen. Nog voordat we gaan dineren bezoeken we in het Kerale Cultural Centre een demonstratie Kalaripayattu (gevechten met messen, speren en zwaarden, acrobatiek en springen door brandende hoepels)

Maandag 21 november.
We ontbijten met een dosa (grote dunne pannenkoek al dan niet gevuld). We gaan eerst, in kleine groepjes, een wandeling maken door het nationale park. De tijgers zien we niet, wel treffen we olifanten erg dichtbij, verder een paar apen en vele soorten vogels. Een erg leuke jungle tocht. Na een snelle lunch gaan we weer terug naar het nationale park voor een boottocht. Bij het water veel ijsvogels en aalscholvers. Aan de oevers of aan de rand van het bos olifanten, herten, wilde zwijnen en runderen. Omdat we over een stuwmeer varen steken overal dode bomen boven het water uit. In de spice garden eten we lekker pittige vis. De dag sluiten we af met een lekkere cappuccino (moeten we wel een half uur op wachten).

Dinsdag 22 november.
We gaan weer op reis. De eindbestemming is Munnar. De weg gaat gestaag ophoog en het landschap wordt oerwoudachtig. Later zien we de eerste theeplantages, maar ook cardomomplantages. Na de lunch gaan we wandelen door de plantages, waar nog gewerkt wordt. Vele vrouwen knippen met heggenscharen de verse theeblaadjes. Omdat we rond de 1600meter hoogte zitten is het heerlijk koel.

Woensdag 23 november.
Een half uur later dan de planning gaan we naar de Backwaters nabij Alleppey, normaal een halve dag maar de chauffeur heeft wat moeite de weg te vinden zodat we pas om half vier op de boot stappen. Onderweg zien we veel rubberboomplantages. De boot is vergelijkbaar met de houseboot in Scrinagar. Een luxe boot met drie slaapkamers. Direct na vertrek krijgen we een heerlijke lunch voorgeschoteld met vis, boontjes en een ananas/kerrie curry. Ondertussen genieten we van de uitzichten over het meer. Behalve ijsvogels zien we ook veel visarenden. Nadat de zon onder is gegaan wordt er aangelegd en het voordek afgesloten met muskietengaas zodat we lekker buiten kunnen blijven zitten. Om half acht moeten we alweer eten. Voordat we gaan slapen gaat de airco nog even aan.

Donderdag 24 november.
Niet zo goed geslapen, ik denk door de warmte. Na het ontbijt vaart de boot door een aantal kanalen weer terug. Onderweg zien we het leven van de lokale bevolking aan het water. Net voordat we weer afmeren zien we nog twee slangenvogels in het water. Nu volgt nog een lange rit naar het zuiden, Varkale om precies te zijn. Behalve de afstand zorgt ook het drukke verkeer ervoor dat we er lang over doen. De bus kan niet bij her hotel komen zodat we een paar honderd meter moeten lopen. We zitten duidelijk in een vakantieplaats met veel backpackers. We hebben een mooi hotel en de kamer heeft uitzicht op het zwembad. Er is geen duidelijke weg naar de klif of het strand zodat we altijd door een tuin van een hotel of zo moeten om op de “boulevard” te komen. Het is een aaneenschakeling van boetiekjes, restaurants of hotels. Het is er gezellig druk en vriendelijk. Na de verlate lunch nog even zwemmen bij het hotel. Bij de meeste restaurant zijn inmiddels de vitrines gevuld met verse vis, onder andere zwaardvissen van twee meter lang.

Vrijdag 25 november.
Uitslapen tot een uur of half negen en dan lekker op een terras ontbijten. Het lijkt wel vakantie. We lopen de boulevard in noordelijke richting helemaal af en gaan via een pad naar een vissersdorpje een paar km verderop. Onderweg nemen we alle tijd om foto’s te maken van de visarend. Aan de kust staat ook nog een kleine moskee met begraafplaats, waar alle graven naar het westen wijzen. Onderaan de rotsen, in de branding, worden op verschillende plaatsen mosselen met de hand geplukt en later gesorteerd. Het dorpje bestaat uit een aantal huisjes (niet te zien of die nog bewoont worden) en vissersbootjes op het strand. We kijken niet verder, maar en zal nog wel een dorp bij de weg liggen. Op de weg terug stoppen we bij een beschut terras, waar we een paar uur genieten van de zee. Tegen zessen gaan we naar de tempel om getuige te zijn bij het aansteken van de kaarsjes op vrijdag. ’s Avonds weer lekker vis eten.

Zaterdag 26 november.
We vertrekken weer. Eerst weer tot Alappuzha dezelfde weg en dan nog een lang stuk langs de kust naar Kochi. Onderweg een snelle lunch bij een keten. In Kochi gaat de tijd weer een eind terug, zeg maar VOC tijd. We hebben een balzaal van een hotelkamer, dicht bij de receptie, maar daar verder geen last van. We lopen de straat uit en al snel staan we op de kop van de stad waar de Chinese visnetten zijn, gevist wordt er niet. Wel is het gezellig druk. Langs het strandje lopen we weer richting hotel. Vanavond staat er Kathakali-dansvoorstelling op het programma. Voor de voorstelling zien we eerst nog het schminken van de drie spelers, dat een uur in beslag neemt. Het is kunstig om te zien hoe de spelers hun lichaam kunnen beheersen. Een Kathakali dans bestaat grotendeels uit gezichtsuitdrukkingen en gebarentaal.

Zondag 27 november.
Bij een art-galerie gaan we ontbijten. De muesli met yoghurt en vruchten is een hele hap. Met de tuk-tuk laten we ons naar de synagoge brengen. Als we daar aankomen, lopen er al honderden toeristen rond van een groot cruiseschip. Veel last hebben we er niet van. De Pardesi synagoge stamt nog uit de Portugese tijd. Via een paar oude straatjes, nu volledig ingericht met souvenirs en antiek winkeltjes, komen we bij het Dutch palace. Een op de Portugezen veroverd paleis nu ingericht als museum. Bij een winkeltje kopen we kleurstoffen en een geurtje. Niet dat we het nodig hebben, maar ook om het leuke gesprek met de verkoper. Op een terras aan het water nemen we even pauze. We lopen weer terug naar de stad en zien nog een paar aardigheidjes. De Chinese visnetten tenslotte, worden nu gebruikt, misschien alleen voor de toeristen. Bij iedere keer dat het net omhoog komt zien we wel een vis. Vanavond gaan we weer naar het theater waar we gisteren waren. Nu is er een klassiek concert van Indiase muziek.

Maandag 28 november.
De wekker loopt om 05.00u af. Een halfuur later vertrekt de bus naar het station. Mede vanwege een aangekondigde staking vertrekken wat eerder. Bij het station nemen we afscheid van de chauffeur en zijn bijrijder. De trein heeft inmiddels al 20minuten vertraging zodat we alle tijd op het perron hebben. Zowel op het perron als in de trein is het niet zo druk als in Varenassie. Met de trein gaan we naar Kannur waar en nieuwe bus klaar staat. Het is daarna nog een kort ritje naar het resort, waar we de enige gasten zijn, met een groot zwembad. Het eten is in het resort.

Dinsdag 29 november.
Na een simpel ontbijt gaan we op weg naar Madikeri, een mooie tocht door een heuvelachting en bosrijk gebied. In de middag laten we ons naar de watervallen brengen, een lokale gebeurtenis. In het bos naar de waterval vinden we mooie spinnen. Terug lopen we naar het dorp.

Woensdag 30 november.
Vandaag staat er een wandeling op het programma. Met jeeps worden we weggebracht de bergen in. Via kleine paadjes gaat het door bos en langs plantages. Over een bergkam klimmen we naar het hoogste punt met mooie uitzichten. Een leuke wandeling maar niet spectaculair. Rond lunchuur zijn we weer terug.

Donderdag 1 december.
We vervolgen onze reis naar Mysore. We verlaten het gebergte en rijden met alleen een koffiestop naar de stad. In Mysore overnachten we in het luxueuze hotel Fortune. Na de spullen op de kamer te hebben gezet gaan we de stad in. Nabij het paleis lig het Park Lane hotel waar we lunchen. Via een kleine omweg (markt) willen we naar het paleis, echter diverse mannetjes vinden toch echt dat we niet naar de Devaraja (toeristisch) markt moeten maar naar een kleine lokale markt. Ondertussen maar weer eens gepind. Onderweg komen we langs een houtdraaierij waar van sandelhout stoel en tafelpoten worden gedraaid. Een van de knechten neemt ons mee naar andere werkplaatsen. zo zien we een werkplaats waar men hout bewerkt voor meubels en een werkplaats waar men verschillende kleuren hout heeft war men inlegwerk maakt voor de meubels. Hier wordt alles met de figuurzaag gezaagd. Als de werk in de meubels is verwerkt en klaar is zie je niet meer dat het inlegwerk is. Tenslotte nog een klein winkeltje waar wierookstaafjes worden gemaakt en diverse geuren. Tijd om naar het paleis te gaan. Het is inmiddels niet meer zo druk. Via een vaste route lopen we door het mooie en vooral grote paleis. Veel wandschilderingen, portretten en een aantal meubels. Wat verder op het terrein ligt ook de woonomgeving van de sultan met meer gebruiksvoorwerpen. Om 19.00 is in de tuin voor het paleis een licht en geluidshow. Er wordt een verhaal verteld met geluidseffecten en lichteffecten op het paleis en de bijgebouwen. Aan het eind is het paleis verlicht, erg mooi allemaal. In het gebied waar we anderhalve week geleden waren heeft men last van een cycloon en wij hebben het staartje ervan. tijdens de voorstelling begint het wat te regenen. Ne de voorstelling gaan we met een aantal eten in het Park Lane hotel.

Vrijdag 2 december.
We maken een tour naar Srirangapatnam een vogelreservaat en het zomerpaleis van sultan Tipu. Naast het zomerpaleis zien we ook zijn tombe waar hij ligt begraven met al zijn dierbaren. Tipu is gesneuveld in de derde veldslag tegen de Britten. Nabij het fort ligt ook nog een kleine tempel aan het water. Hier werd vroeger ook aan lijkverbranding gedaan. Een leuke trip. In de middag gaan we met de lokale bus naar de Chamundi hill temple. Een tempel die in de stijgers staat en vol apen zit. we staan eerste in de verkeerde rij om binnen te mogen omdat we geen kaartje hebben, de andere rij lijkt ook wel op te schieten maar als we daar achteraan sluiten zit er geen beweging meer in. Toch maar een kaartje gekocht. Door een paar enorme zilveren deuren betreden we de tempel en zien de hindies gezegend worden. Via de trap van 1000 treden verlaten we het complex. Halverwege de trap staat een zwarte Nandi (stier), het dier van de god … Vanavond vroeg naar bed.

Zaterdag 3 december.
We vervolgen onze weg en gaan naar Hassan, en lange busdag maar met veel stops. De eerste is bij de Keshava-tempel in Somnathpur. Een tempel uit 1268 gebouwd tijdens de hoogtij dagen van de Hoysala’s. Ik ga niet mee, maar loop een beetje door het dorpje. De tweede stop is bij een Jain tempel in Sravanabelagola. Na eerst te hebben gelunched beginnen we aan een klim van 600 treden naar het 16meter hoge standbeeld van de naakt meester Gomateshvara. Je hebt hier ook en mooi uitzicht. Omdat we er niet genoeg van kunnen krijgen, lopen we ook nog even de berg aan de andere kant van de weg op waar ook een tempelcomplex ligt. De middag schiet al lekker op en als het donker begint te worden komen we bij het resort aan, nabij Hassan, waar we overnachten. Een mooi ruim opgezet resort met mooie kamers. We zijn ook getuige van een dansvoorstelling. Veel van de bewegingen zagen we al eerder tijdens de Kathakali voorstelling.

Zondag 4 december.
We mogen uitslapen want we vertrekken pas om 9.30uur. We hebben een stevig ontbijt achter de rug. De bus brengt ons eerst naar Belur, waar een Hindoe tempel staat. Toevallig worden er ook voorbereidingen getroffen voor een trouwerij. De tweede Hindoe tempel die we aandoen staat in Halebid. Na de lunch is het nog een klein stukje naar Arsrikere waar we de nachtrein nemen naar Goa. De trein is slechts 45minuten te laat. We slapen in de lengte, op de enkele stoelen met een bovenbed. Het is een rustige trein en hij komt rond 5uur in de ochtend aan, op tijd.

Maandag 5 december.
In het hotel kunnen we nog niet op de kamers. Rond een uur of acht lopen we naar het strand om te ontbijten. Iets verderop blijven we nog even in de schaduw liggen. Nadat we de sleutels hebben van het hotel en de koffers op de kamer staan, gaan we weer terug naar het strand, nu met zwemkleding. We blijven hier de rest van de dag, tussen de vele russen. Ook ’s avonds eten we aan het strand. Een rustig dag.

Dinsdag 6 december.
Vandaag een uitstapje naar oud Goa een busrit van ongeveer 3 kwartier. Oud Goa is een oude Portugese hoofdstad en inmiddels bijna verlaten. De stad heeft een aantal mooi gerestaureerde kerken een kathedraal en een basiliek sommigen nog in gebruik. Allen hebben een mooi interieur. In de huidige hoofdstad van Goa gebruiken we de lunch en lopen we nog wat door oude straatjes. Terug bij het hotel gaan we nog maar even naar het strand.

Woensdag 7 december.
op weg naar het strand kijken we eerst nog vogels. Bij een sompig weiland met een sloot vliegen de Kingfisher en bijeneters af en aan. We ontbijten eerst maar eens op het strand. Hierna wandelen we naar een dorpje verderop. Onderweg veel vissers die vis uit het netten halen en de te kleine vis op het strand gooien. Er is zoveel ondermaatse vis dat de vogels het niet op kunnen. Verder een dagje op het strand en eten bij inmiddels ons “thuis” café.

Donderdag 8 december.
Tegen half negen vertrekken we richting station. Met de trein gaat het van Goa naar Mumbai. 600km in twaalf uur. Net voordat de trein vertrekt nog “even” koffie halen. Aan het eind van het perron, twintig treinstellen verder dan ons treinstel, hebben ze zwarte koffie. Nescafé met koud water in een papieren bekertje. Dit alles twee minuten in de magnetron met als resultaat lauwe koffie en een paar verbrandde vingers. In de trein een beetje kletsen en lezen. Regelmatig komen ze langs voor koffie(met melk en veel suiker) en eten, wat best wel lekker smaakt. Voor het eerst een conducteur die onze paspoorten wil zien. Gelukkig geloofd hij het wel als maar een persoon tergend langzaam zijn paspoort te voorschijn haalt (we heb ben wel tickets, maar op een fictieve naam). Het station ligt een paar honderd meter van ons hotel, maar er staat toch een bus klaar. Nog even een biertje een paar honderd meter verderop en dan naar bed.

Vrijdag 9 december.
De laatste dag van onze reis en deze besteden we aan een sightseeing per bus. De eerste stop is bij het centraal station. Een groot gebouw dat op de werelderfgoed staat vanwege de bijzondere bouwstijl, helaas staat de zon verkeerd waardoor er geen foto’s genomen kunnen worden. Een andere stop is bij een Hare Krishna tempel, totaal anders dan de tempels die we tot op heden gezien hebben. Ook het huis waar Gandhi gewoond heeft was leuk om te zien, met name de verdieping waar men zijn levensloop ten toon stelde in kleine vitrines. De bus stopt bij een wijk die bestaat uit alleen maar wasserijen. Vanaf een brug kijk je uit op de gewassen was, rijen hemden, broeken, handdoeken en beddengoed. Een van de leukste stops is bij de plaats waar de lunchboxen worden gerangschikt. (Alleen in Mumbai te zien. Vrouwen koken lunches voor hun echtgenoten. Deze worden opgehaald en naar een verzamelpunt gebracht. Hiervandaan worden de lunchboxes weer verdeeld en naar de echtgenoten gebracht. Het gaat hier om tienduizenden lunchboxes. Een paar dagen nadat we thuis waren zond de VPRO een film uit, The Lunchox, dat dit unieke gebruik liet zien). We worden afgezet bij de port of entree nabij het duurste hotel van Mumbai het Tai Mahal hotel. Omdat je dit hotel toch van binnen hebt moeten zien, gaan we hier wat drinken. Twee glazen juice met een gebakje voor een slordige €30. We lopen nog even terug naar het station om foto’s te maken en in het station te kijken, hier komen toch dagelijks enige miljoenen reizigers. ’s Avonds hebben we het afsluitende etentje met de bedankjes aan Hans onze reisleider.

Zaterdag 10 december.
We zijn 3uur voor vertrek op het vliegveld en die tijd hebben we nodig om de bagage af te geven en door de douane te komen. Als het vliegtuig al los is van de terminal lopen we alsnog meer dan een uur vertraging op omdat iemand onwel wordt. We weten dan al bijna zeker dat de twee uur overstap tijd en Dubai erg krap wordt. Dubai is dus erg krap, we worden al opgewacht om ons naar het aansluitende vliegtuig te brengen. Eerst een eind lopen, dan door een scan, weer een eind lopen dan met de bus over het vliegveld, weer een eind lopen, nogmaals een scan en dan naar het vliegtuig dat al staat te wachten. Iets verlaat vertrekken we. Schiphol, op tijd geland en wat we al vermoedde, de bagage is niet meegekomen. Deze wordt keurig netjes een dag later thuisbezorgd.